تینوں در حضور تے لے چلاں پیر سید ناصر حسین چشتی سیالوی

حمد باری تعالی جل جلالہ

اُہدی شان عقلاں توں بہتی وراء اے

مثل جس دی کوئی نئیں اور میرا خدا اے

جو رب سوہنا سروا اسیں سر نئیں سکدے

جو کردا اے اوہ بس اسیں کر نہیں سکدے

کتاباں اچ  پڑھیا سیانے وی آہندے

اساڈے جو کم نہیں اوہ نئیں اوہنوں ٹھاہندے

اوہ .یکتا اے کلا اے گل ایہو ٹھیک اے

اهدا جوڑ کوئی نئیں اوہ بس لا شریک اے

مثل اہدی بن کے جو کوئی وکھاوے

اور فرعون وانگوں پیا غوطے کھاوے

خدا بن کے دوجا جے کوئی پاوے بتیاں

اوہنوں مارے مچھر اوہنوں پین جتیاں

فلک اہدے ورگا بنا کوئی نئیں سکدا

ہوا اوہدے ورگی چلا کوئی نئیں سکدا

جنہوں مولا ڈوبے ترا کوئی نہیں سکدا

جنہوں وی اوہ مارے بچا کوئی نئیں سکدا

میں مناں جے کوئی ہور بارش وساوے

اہدے وانگ مشرق چوں سورج چڑھاوے

بڑے لاوےٹل تے کرے جان سوزی

اہدے وانگ ویکھے خاں کوئی دے کے روزی

نہ متھا کسے نوں کدی ٹیک دا اوہ

نہ سردی توں ڈردا نہ اگ سیک دا اوه

کسے شہر وچ اوہ تجارت نیں کردا

کچہری نئیں جاندا وکالت نئیں کردا

مسائل دے وچ اہدا دامن نئیں اڑ دا

کسے وی ملک وچ الیکشن نئیں لڑدا

اوہ چاہوے تے چیونٹی توں ہاتھی مراوے

اہدی شان لفظاں دے وچ ناں سماوے

اور صورت توں پاک اے اوہ میک اپ نئیں کردا

کسے کول بہہ کے اور گپ شپ نئیں کردا

اہدی شان بس ساری دنیا توں وکھ اے

نہ کوئی اہدا چہرہ نہ کوئی اہدی اکھ اے

نے ہتھاں نہ پیراں دا محتاج رب اے

ده زبراں نہ زیراں دا محتاج رب اے

ہر اک بات حق اے ہر اک بات ٹھیک اے

پر اک کم دے وچ سانوں رکھدا شریک اے

دروداں سلاماں دی جد آوے واری

کرے سانوں شامل اور خود ذات باری

ایہہ ناصر محبت دا نقطہ کمال اے

نبی دے ذکر وچ اوہ خود ساڈے نال اے

————————–

لے چلو فرشتیوں روح میری تاجدار دے بوہے تے لے چلو

سانجھا دکھاں تے سکھاں دا ہے جیہڑا غم گسار دے بوہے تے لے چلو

امت واسطے جتھے اوہ رہیا روندا اوس غار دے بوہے تے لے چلو

لٹیا ہو یاخزاواں دا چمن ناصر آج بہار دے بوہے تے لے چلو

————————–

سنو حاجیو طیبہ دی خاک لے کے اج بیمار دے بوہے تے لے چلو

لے کے مستی ہواؤ مدینے وچوں اج میخار دے بوہے تے لے چلو

سارے تاجدارو اپنے سب کاسے تاجدار دے بوہے تے لے چلو

دیہاڑے حشر دے ہوےگا حکم ناصر دکھڑے یار دے بوہے تے لے چلو

————————–

لے کے تحت الثری توں عرش تیکر میرا نبی جہان دی روشنی ایں

ا ہدی سنت نجات ہے عاشقاں لئی اہدا خلق قرآن دی روشنی ایں

پشت آدم توں لے کے حشر تیکر میرا سوہنا ہر جان دی روشنی ایں

جے توں ویکھیں ایمان دی اکھ ناصرکملی والا ایمان دی روشنی ایں

————————–

! تاجدار زمانے دا ہے جنہوں خیر شاه حجاز دے چھڈ دا اے

جیہڑا دردنوں دل وچ جگہ دیوے انہوں سوز و گداز دے چھڈ دا اے

منگن والا اندا زے دے نال منگدا تے اوہ بے انداز دے چھڈ دا اے

ناصر منزلاں چمدیاں پیر اہدے جیہڑا انہوں آواز دے چھڈ دا اے

————————–

جتھے جدوں وی اڑ جائے کم کوئی نام سوہنے دا لے کے سنوار چھڈاں

بھڑک جدوں فراق دی اگ اٹھے یا رسول کہہ کے سینہ ٹھار چھڈاں

دے کے جان جے ملن حضور مینوں ناصر جان اس جان توں وار چھڈاں

میں نہیں کہندا حضور نوں چن بلکہ. چن اہدی نعلین توں وار چھڈاں

کہندا بخت میں تخت بٹھا دیواں جیہڑے ویلے بلندی تے آ جاواں

عقل آکھدی لیکھ سنوار چھڈاں پھیرا جدوں میں کسے ول پا جاواں

حسن آکھدا میں وی نئیں گھٹ کوئی جادو پاواں تے دلاں تے چھا جاواں

لگی کہن تقدیر نہ ککھ چھڈاں  ناصر جدوں میں آئی تے آ جاواں

بولی فیر تدبیر جے کوئی میتھوں لوے کم تے بخت جگا جاواں

عشق آکھیا سارے فرار ہندے جتھے میں اک جھات وی پا جاواں

————————–

اوہنوں قرب حضورنئیں ہو سکدا  لذت جیہڑا فراق وی چکھ دا نئیں

نسبت نال ہے بن دی گل ساری نسبت باہجھ تے لکھ وی ککھ دا نئیں

عیب جنہوں حبیباں چون اون نظری جالا صاف سمجھ اہدی اکھ دا نئیں

کملی والے دی گلی دا سگ ناصر خوف دوہاں جہاناں دا رکھ دا نئیں

————————–

سر انور حضور دا معجزه اے زلفاں اکھاں تے سینہ وی معجزہ اے

لب در دندان لعاب کملی خوشبو دار پسینہ وی معجزہ اے

تلوے انگلی جوڑا لباس نالے رخ انور آئینہ وی معجزه اے

بہناں اٹھناں چلنا سوں جانا سارا شہر مدینہ وی معجزه اے

نسبت ہوگئی اے سوہنے دے نال اسدی ربیع الاول مہینہ وی معجزه اے

مکدی گل اے سرتوں جوڑ ہاں تک ناصر عربی نگینہ وی معجزہ اے

————————–

زلفاں معجزه جدوں کھلار دیوے رات هور وی دوستو سج جاوے

اکھاں معجزه جنہوں اوہ ویکی لیندا اہدی بخشش دا بن پج جاوے

کملی معجزه مرے حضور دی اے ننگے عیب اثیماں دے کج جاوے

انگلی معجزه جدوں وی وچ برتن رکھ دیوے تے قافلہ رج جاوے

جسم اطہر معجزه سونہہ ربدی مکھی جہندے تے بیٹھن لئی آندی ای نئیں

مڑھکا معجزہ جنہوں وی مل جاوے ستاں پشتاں چوں مہک جاندی ای نئیں

لب معجزه جدوں وی ہلدے نیں مل دکھیاں تائیں امان جاوے

اوہدی پاک زبان وی معجزه اے جدوں بولے تے بن قرآن جاوے

ذکر معجزه جدوں وی چھیڑ دیئے گھٹ کیف تھیں ہو انسان جاوے

نام معجزه جدوں چتار بہیئے تازہ ہو کجھ ہور ایمان جاوے

شهر معجزه کیوں جے حبیب میرا  اوس شہر مدینہ وچ گھمیاں ایں

تلوا معجزه رات معراج ناصر انہوں عرش عظیم نے چمیاں ایں

————————–

مولی ایس کلام مجید تائیں نازل نوح دے اتے فرما چھڈدوں

گھٹ ابراہیم دی شان نئیں سی اہدی ذات دے کول پہنچا چھڈدوں

ایڈے پاک منصوبے نوں یا مولا دور موسی و چ جامه پہنا چھڈدوں

اپنے اچے تے سچے کلام تائیں گھل کے عیسی تے کرم کا چھڈدوں

قدرت پاک یزدان وی بول اٹھی  طاقت نور لئی نور دی چاهیدی سی

مرے پاک کلام دے لئی ناصر ذات مینون حضور دی چاهیدی سی

————————–

کروٹ کروٹ سولاں فراق دیاں لمحہ لمحہ سال توں ودھ جاپے

الجھن ودھ گئی سلجھیا دل جس دم کیوں جے درد خیال توں ودھ جاپے

حال ماضی توں و ده پیا جاپدا اے کدی ماضی ہیاحال توں ودھ جاپے

ناصر کیہ منگاں میرا تنگ دامن اہدی دین سوال توں و ده جاپے

————————–

تینوں کیہ دساں کہندے درد کینوں سینے وچ اک درد چروکنا ایں

جس دم یاد آوے سینے ٹھنڈ پوندی تاہیوں ہوکا وی سرد چروکنا ایں

ترے درد باہجھوں میری نئیں نبھ دی ترا درد ہمدرد چروکنا ایں

ناصر کیہ دسے آپ جاننا ایں رنگ کاہدے لئی زرد چروکنا ایں

————————–

اپنے اسم گرامی دے نال جس دا اللہ پاک نے لکھ کے نام دسیا

میرے نبی تے پڑھو درود جس دم نال اوس دے پڑھو سلام دسیا

اہدے سامنے نیویں آواز رکھو اہدا وچ قرآن احترام دسیا

عرش اعظم نے سد کے رب ناصرکملی والے نوں اهدا مقام دسیا

. چن دا ز مین نال مکالمہ

اک دن چن زمین نوں کہن لگا ذرا دیکھ توں میری بارات اڑئیے

حسن مینوں زمانے توں وکھ ملیا ریساں کر دی کل کائنات اڑیئے

زیور باہجھ اسمان اتے سجدا ہاں مری ذات انوکھی اے ذات اڑئیے

میری روشنی دا فیض ہے سارا میری وجہ توں چمکدی رات اڑئیے

میرے گرد ستارے طواف کردے کردا تاریاں دے اتے راج ہاں میں

مینوں الله نے ایسا کمال دتا اتے فلک دے نور دا تاج ہاں میں

مینوں ویکھ کے لوک مناون عیداں میں ہاں ہر اک صاحب ایمان دا چن

کدی چڑھاں تے حج نوں جان لوکی کدی رجب تے کدی شعبان دا چن

میرے نال مہینے تے دن چلدے میں آں بے شک سارے جہان دا چن

مینوں اللہ نے دتی اے شان ایسی مینوں آکھدے لوک آسمان دا چن

ڈیوٹی جیہڑی لگائی اے رب سچے پوری دنیا واں کدی وسار دا نئیں

پھلاں باہجھ نئیں سجدے جیویں گلشن میرے باہجھ کوئی مزه سنسار دا نئیں

زمین دا جواب

دتا زمیں جواب نہ پا رولا میری سمجھیا نئیں توں شان چناں

میرے سینے نوں پھول کے دیکھ تےسہی ہو جان گئے راز عيان چناں

میری گود وچہ لیٹے نیں سونہہ ربدی داتا صاحب تے باہو سلطان چناں

گنج شکر وا ویکھ دربار آکے ویکھ چشتی پیر پٹھان چناں

سیون اندر قلندر دے ویکھ جلوے ادھر خواجہ اجمیر دی گلی نوں ویکھ

جہدے حکم دا توں ایں محتاج جھليا آ بغداد اندر غوث جلی نوں ویکھ

اک لکھ تے کئی ہزار مرسل میرے اتے تشریف لیاؤندے رہے

پورے تن سو سال صفی اللہ میرے دامن اچ آنسو وگاؤندے رہے

اللہ پاک دا خاص پیغام لے کے نبیاں ول جبریل سی آؤندے رہے

میرے سینے تے شہنشاه عالماں دے  دائی حلیمہ دا اجڑ چراؤندے رہے

عمر ورگا منصف ویکھیا میں شاناں رب جس نوں لازوال دتیاں

تیغ على وی چلدی میں دیکھی بانگاں میرے تے عاشق بلال دتیاں

آ تینوں مدینے وچ لے چلاں مسکن جیہڑا عربی تاجدار دا اے

ذره ذره مدینے دی نگری دا آفتاب وانگوں لاٹاں مار دا اے

جیہڑے سورج توں روشنی توں منگناں ایں فیض اوہنوں وی الیں دربار دا اے

میری گود وچ اوہ چن لیٹیا اے طالب رب وی جیہدے دیدار دا اے

میری گود وچ لیٹیا اوہ ناصر جنہے تینوں اشارے تھیں توڑیا سی

جدھر سوہنے دا پھیریا رخ انور کعبہ ادھر نوں مولا نے موڑیا سی

تکرار عقل  تے عشق

عقل اک دن عشق نوں کہن لگی وگڑے دیوان میں کم سنوار عشقا

آیس دنیا دے دھندے چلاونے لی مینوں خلقا پروردگار عشقا

دامن میرے توں جہدا وی ہے خالی اونہوں آکھدے لوک بیکار عشقا

میرے نال مقابلہ کیہ تیرا میرے دم دے نال بہار عشقا

میرے صدقے زمانے دے سائنس داناں توپاں ٹینک تے بم تیار کیتے

راہواں دسیاں میں انسان تائیں اس انسان دے کم ہزار کیتے

میرے ویکھ کرشمے جو مینوں راہبر من دا اے کدی بھل دانئیں

میرے باہجھ زمانے وچ کوئی عقدہ کسے بے شعورے توں کھل دا نئیں

میں ہاں ربدی اک انمول نعمت میرے باہجھ کوئی سودا وی تل دا نئیں

جگہ کوئی زمانے تے دس ایسی جھنڈا جس تھادیں میرا جھل دانئیں

کئی مائی وے لعل اس دنیا تے میں نے ادنی توں اعلی عظیم کیتے

افلاطون بقراط بو علی سینا تے  لقمان جہے پیدا حکیم کیتے

عالم حافظ تے لکھاں بنائے قاری تے ان گنت وزیر سلطان بن گئے

میرے ورگی چیز توں کم لے کے لوکی تاریاں دے راز دان بن گئے

رتی بھر وی جنہاں نوں ملی آں میں ایس دنیا دی جند جان بن گئے

طاقت بخشی اے مینوں ایہ رب سچے لوکی چن دے آج مہمان بن گئے

دامن جهدا وی میرے توں ہے خالی اوہد ے دم اندر جانی دم کوئی نئیں

ناصر قدر نئیں کروا جو میری اهدا آیس زمانے وچ کم کوئی نئیں

(جواب عشق)

عشق آکھیا مفت توں کریں جھگڑے گلاں نال نہ بن ہشیار عقلے

فانی دھندے اس فانی جہان دے نیں میرے لافانی کاروبار عقلے

جیہڑی منزل تے اپڑیا میں جھلیئے تیرے کولوں اوہ اچا بازار عقلے

میرے باہجھ نئیں ملدا رب بھاویں کوئی مر جائے ٹکراں مار عقلے

ایٹم بنا کے منیاں ایں خوش کتنا بٹھا انسان ہوسی

جدوں چلیا بم تے فیر دیکھیں تیری وجہ توں کیہ نقصان هوسی

جے میں ناں ہندا ہونا کجھ نئیں سی. ایس دنیا دی نه ای بہار ہندی

نہ  ای مار وا چھال خلیل رب دا نہ ای چتا دی اگ گلزار ہندی

میں لاہوت دیاں منزلاں طے کرنا ختم تیری اے جتھے رفتار ہندی

جتھے ڈیرا میں لا دیاں اس تھاویں توں تے جتیاں چک فرار ہندی

تینوں مان ایں فوج نے اسلحیاں تے میں نے کر قربان پر وار دیناں

فرق تیرے تے میرے وچ بہت سارا میں تے یارلئی سب کچھ وار دیناں

تیری دوڑ اےجھلئے چن تیکرتے میں عرش عظیم توں پار جاناں

راضی یارجے ہووے تے سونہہ ر بدی خاطریار دی وک بازار جاناں

کربلا اندر آل وار کے تے اہل جنت دا بن سردار جاناں

توں تے ٹینکاں تے توپاں تے مان کیتا لڑ میں تے بن ہتھیار جاناں

کدی خالد تے کدی محمود بن کے جڑاں منکراں دیاں ہلا دیناں

اگے فوج تے پچھے دریا ہوئے تے میں کشتیاں نوں اگ لا دیناں

رکھ سانبھ کے توں سارے توپ خانے میں تے ایناں جنجالاں تے تھکد ا نئیں

باطل واسلے میں فاروق بن کے وخت پا دیناں کدی اکدا نئیں

جے میں آواں بلال دے روپ اندر لیٹاں اگ تے غیر نوں جھکد انئیں

جنہے میرے میخانے چوں گھٹ پیتی نشہ عمر ساری اہدا مکدا نئیں

آرے ہیٹھ وی سی نہ ذرا کیتی اپنے لباں نوں  سیتا تے میں سیتا

شربت قاتلاں تائیں پلا کے تے جام زہر دا پیتا تے میں پیتا

ترے ولے ہے جے نمرود جھلئے ادھر آ میرے ابراہیم نوں ویکھ

جیکر ہے فرعون نے مان تینوں میرے پاسے وی موسی کلیم نوں ویکھ

جاویں چھڈ میدان نہ نیزے اتے پڑھدا سید قرآن حکیم نوں ویکھ

جیگر چند تے جا انسان بیٹھا پار عرش توں در یتیم نوں ویکھ

جنی دیر نہ گل دا پتہ ہووے ایویں جوڑ نہ جھوٹھ دے جوڑیئے نی

ناصر عقل نوں کہہ دے عقل کر جا جا عقلے عقل دیئے تھوڑیئے نی

————————–

عجب کشمکش وچ پھسیا ہاں  ملدا چین وی اے بے قراری وی اے

ادھر وچ تصور دے دید ہندی فرقت وچ ادھر انتظار وی اے

کافر ہونا واں مناں جے عشق دی ناں ایدھر شرح والی پاسداری وی اے

اللہ جانے ہے کیہڑا مقام ناصر ہوش وچ وی ہاں تے خماری وی اے

ذکر خیر حضور دا جدوں چھڑیا ساز دل ناساز دا وج اٹھيا

ڈگا جیہڑا سرکار دے بوہے اتے جدوں اٹھیا دوستو رج اٹھيا

صدقے جاواں مدینے دے چن اتوں جیہڑا پا گل امت دی لج اٹھيا

یاد جدوں حضور دی آئی یارو ناصر استقبال لئی بھج اٹھيا

————————–

جہڑے چمن چوں آقا دی مہک آوے اوس چمن چوں لنگھنا چاہیدا اے

جیکر سر دتیاں ہوئے دید اہدی فیر تے سولی تے ٹنگنا چاہیدا اے

ناصر عشق رسول دے رنگ اندر اپنا تن من رنگنا چاہیدا اے

خیردے کے جیہڑے پچھتاؤندے نئیں صرف اوہناں توں منگنا چاہیدا اے

————————–

بوها اکو سوالی جہان سارا دوجے بوہے سوالی کوئی جاندا ای نئیں

سخی ڈٹھا بانکها اے جگ اندر جدوں دیندا کجه کول بچاندا ای نئیں

کون منگدا اے کناں منگدا اے وٹ نوری پیشانی تے پاندا ای نئیں

جگرا سخی کریم دا ویکھ ناصر جنی وار کوئی منگے ٹھکراندا ای نئیں

————————–

عاشق ایویں نہیں سولی تے چڑھ جاندے سولی چاہڑ دی تاہنگ دیدار دی اے

قربت وچ وی لذتاں ہیں بے شک شان وکھری پر انتظار دی اے

اوہناں تن من دھن قربان کیتا جھلک و یکھ لئی جنہاں سرکار دی اے

ہونی پھلاں نوں کتھے نصیب ناصرعظمت جیہڑی مدینے دے خار دی اے

————————–

چم لویں جے طیبہ دیاں پتھراں نوں قسمت والڑے اپنے بُل سمجھیں

ساری جنت نون شیوه ای عاشقی دا اہدے شہر دے ذرے دا مل سمجھیں

ہو گئی ذرا گستاخی تے فیر اپنے ایناں نفل نمازاں نوں گل سمجھیں

اہدی گلی وچ چلدیاں جے ناصر کنڈا چبھے تے انہوں وی پھل سمجھیں

————————–

لے کے ڈاک حضور دی اون والا اوہ نئیں نبی دے اعلی شعور ورگا

مرے نبی دے سامنے انج لگدا جیویں ہے جبریل مزدور  ورگا

سدرة المنتهی تے کیوں رکیا ہے سی جے سرکار دے نور ورگا

توڑو توڑ حضور دے نال ناصرچلا جاندا جے ہندا حضور ورگا

————————–

منگن والیا منگل کیہ منگناں ایں منگ منگ جو ہووے امنگ تیری

کاہنوں سنگناں ایں اہدے سنگ ہو جا ناں سنگ جے لتھ جائے سنگ تیری

بوہے کھل گئے جدوں خزانیاں دے ہو جانی ایں عقل وی دنگ تیری

ادھر حد نئیں کرم نوازیاں دی ایدھر ہے ناصر جھولی تنگ تیری

————————–

کملی والے محبوب تشریف لے آئے باغاں تائیں ہے فیر بہار مل گئی

پی پی کہیا پپیہے نے پیا آیا پھلاں آکھیا سانوں مہکار مل گئی

قسمت دائی حلیمہ دی جاگ پئی اے نالے اونٹنی تیز رفتار مل گئی

مليا تاج صدیق نوں سچ دا اے حیدر بوليا مینوں تلوار مل گئی

عاصی امت لئی باغ فردوس دیاں لے کے کنجیاں خیر الانام آ گئے

ادھر انبیاء اقصی وچ بول اٹھے دنیا والو ساڈے امام آ گئے

کعبے آکھیا مینوں وسان آیا مسجد بول پئی مینوں مینار ملیا

قسمت چمک اٹھی بختاں ستیاں دی منگن والیاں تائیں دربار ملیا

جنت اندر براق نوں چا چڑھیا مینوں عرش والا شاہوار ملیا

حوراں مست مسرور غلمان سارے درداں ماریاں تائیں قرار مليا

دوڑ پئے چوپائے اک دوسرے ول کرو خوشیاں جگ تے آپ آ گئے

آیا آسرا ڈگدے ڈھیندیاں دا جھوم اٹھے یتیم کہ باپ آگئے

آیا اوہ جس شیراں تے بکریاں نوں اکے گھاٹ توں پانی پلاونا ایں

سورج بوليا آ گیا جس مینوں، واپس عصر نے موڑ لياونا ایں

چن بوليا آگیا جس مینوں ٹوٹے کر کے جوڑ وکھاؤنا ایں

آیا ناصر اوه لج پال جنہے کائنات دا بھاگ جگاؤنا ایں

ہنیرے چھٹ گئے نور دا مینہ ورھیا حسن کامل تے خوباں دا خوب آیا

ذات پاک رحمان دی بول اٹھی تہاڈا نبی تے میرا محبوب آیا

ہندا ادب استاد دا لازمی ایں جھکنا پیندا استاد لئی والیاں نوں

اساں ڈٹھا استاد دے بوہے اتے جانا پیندا اے بھلیاں بھلیاں نوں

ثابت ہویا جریل غلام ہے سی چمن اوندا سی طیبہ دیاں گلاں نوں

جے استاد ہندا ناصر شب اسری چمدا کاہنوں حضور دیاں تلیاں نوں

ایہ قانون وی اے تے رواج وی اے والدین دے قدم اولاد چمیں

کیویں ہو سکداے کہ شاگرد سوں جائےآ کے تلیاں اہدا استاد چمیں

————————–

عرش اعظم تے رب فرمان لگا ترے صدقے دو عالم نیں بنے آ جا

فرش زمیں دا قمقمیں تاریاں دے تنبو ویکھ افلاک دے تنے آ جا

نازاں واليا عرش نیاز تیری ہندے پیار حبیباں دے گھنے آ جا

اوہ کلیم سی توں محبوب میرا کہیا رب نے جوڑیاں سنے آ جا

جے توں جوڑے اتار کے آؤنا ایں کاہدے لئی پھر ایہہ عرش سجائی بیٹھاں

بازو قدرت دے کھول کے اج تینوں جپھی پاون لئی قوساں بنائی بیٹھاں

————————–

کملی والے دا ہویا ظہور جس دم چمن خزاں رسیده وی جھوم اٹھیا

حاوی دل و دماغ سے پیار اہدا تاہیوں مرا عقیده وی جھوم اٹھیا

اسم پاک حضور دا جدوں لکھیا کاغذ قلم جریده وی جھوم اٹھیا

ناصر مطلع مقطع سنے مصرعے میرا پورا قصیده وی جھوم اٹھیا

————————–

جلوے ماه تمام دے ویکھ کے تے ساری دنیا ای نیاز مند ہو گئی

جیہڑے دن توں میر ے حضور آئے کھڑکی دوزخ دی اودوں توں بند ہوگئی

کن من نور دی لگی اے عرش ولوں بکل ہنیریاں دی تند و تیز ہو گئی

سوہنا آیا تے رحمت دے دریا دی سطح ناصر ہور بلند ہو گئی

————————–

اک اک ہو کے مار نہ کھاؤ پھردے پالو پالو سینوں سب جپھی

جیویں لازم ہے روشنی نال سورج جیویں تاریاں نوں پاوندی شب جپھی

جیویں نام محمد دا لیندیاں ای آپس وچ پا لیندے نیں لب جپھی

جیویں سد کے عرش تے شب اسری ناصر پائی مجبوب نوں رب جپھی

————————–

شاه جگ دا جواں دی کھائے روٹی اوہدے ایس طعام دا مل کوئی نئیں

چلدا زمیں تے شور بہشت وچ اے اہدے حبش غلام دا مل کوئی نئیں

پی کے طیبہ چوں ناصر صدیق بولے کملی والے دے جام دا مل کوئی نئیں

ڈٹھا جدوں رسولاں نے اقصی وچ کہن لگے امام دا مل کوئی نئیں

————————–

ساڈے باپ رسول دی خیر ہووے عائشہ امت دی امی دی خیر ہووے

روضہ دور پر رہوے تصوراں وچ منزل اوکھی تے لمی دی خیر ہووے

طیبہ شہر وچ شام دی خیر ہووے پچھلی رات تے دھمی دی خیر ہووے

میری نعت سن کے ناصر کہن سارےکملی والے دے کمی دی خیر ہووے

————————–

مکہ اللہ دے جاہ و جلال دا گھر تے مدینہ ایں صاحب جمال دا گھر

مکے وچ بے مثل دے ہین جلوے تے مدینہ وی اے بیمثال دا گھر

پالن ہار ہے مکے وچ عالماں دا ہے مدینہ حضور لج پال دا گھر

ہے اوہ اللہ دا گھر ایہ من اللہ دا گھر لا يزال دا اوہ ایہہ کمال دا گھر

دوہاں عالماں دا سچا رب ادھر دوہاں عالماں دا ہے سبب ایدھر

ادھر پاک زبان توں رب سوہنا جے اوہ چاہوے تے ہلدے لب ایدھر

ہے رحیم ادھر تے رحیم ادهر ہے ستار ایدھر پرده پوش ایدھر

ادھر کدی بے ہوش وی بچ رہندے رکھنا چاہیدا قائم ہے ہوش ایدھر

مرکز ہے لا ریب اوہ رحمتاندا مارے رحمت دا دریا جوش ایدھر

ادھر مے توحید دی بن دی اے مست کردے نیں آ کے نوش ایدھر

ادھر الف دے نور دی ٹاٹھ ویکھی جھم بار کے بیٹھا اے میم ایدھر

ادھر رزق مخلوق نوں دین والا نعمتاں ساریاں ہون تقسیم ایدھر

وسدا پاک منزه قدیر ادھر نبی شاہد سراج المنیر ایدھر

ادھر پاک مصور دا گھر سوہنا بے رنگ دی ہے تصویر ایدھر

ہے جبار قہار خیر ادھر تےیسین مزمل نذیر ایدھر

القدوس سمیع البصیر ادھر کرن والا اے اہدی تشہیر ایدھر

قائم دائم پاک خدا ادھر پاک نور ظہور سرور ایدھر

ناصر مکدی ایویں مکا دیئے ہے غفور ادھر نے حضور ایدھر

————————–

آیا نور دے دیس چوں نور والا تاہیوں اج برسات وی نور دی اے

ديوا نور دا مل گیا دن تائیں صبح و شام تے رات وی نوردی اے

لگا ہویا اے میلہ اج نوریاں دا اون والی برات وی نور دی اے

منن والیو نور حضور تائیں ایتھے ہونی واجبات وی نور دی اے

جتھوں تیک ہے نظر دی پہنچ ناصر اک جہان آباد وی نور دا اے

بھر لو نور تھیں خالی کٹوریاں نوں جشن عید میلاد وی نور دا اے

————————–

ذرا تاریو شوق دے نال چمکو ذرا سورجا کرناں نوں وار دا جا

آکے جوبن تے چنان اسمان د یا لشکاں زمین دے اتے اتار دا جا

کھل کے کردے ذرا چھڑکاؤ بدلا رستے گرد آلود سنوار دا جا

باد صبا دے جھو کیا جھوم کے تے چہرے پھلاں دے ہور نکھار دا جا

استقبال لئی رہو تیار ناصر نور ازلی مکے وچ اون والائے

کر دیو گردناں خم سب تاجدارو کملی والا تشریف لیاؤن والائے

پیارا مال اولاد تے جان کولوں جانو نبی نوں حکم الہی دا اے

اک لکھ تے کئی ہزار اندر ٹہکا عربی ہاشمی ماہی دا اے

جوڑا سوہنے دا اہدے غلام دے لئی تاج سونہہ ربدی شہنشاہی دا اے

ناصر کہن جس نوں لا مکاں لوکی ریسٹ ہاؤس اوہ عرش دے راہی دا اے

————————–

کملی والے محبوب نے دسیا اے علی پاک لج پال ہے میرے وچوں

پاک سیده طیبہ چین میرا حسن علی دا لعل ہے میرے وچوں

میں حسین دے وچون ہاں سنو لوگو سید ابر کمال ہے مرے وچوں

میں ہاں جان تے جسم نیں تن چارے ساری آل ہی آل ہے مرے وچوں

کملی والا اپنا پتہ وی دس رب بوليا میرا تجلا آکھو

اپنے اپنیاں دا پتہ دسیا اے ایہہ تے میرا اے اینوں من اللہ آکھو

————————–

اہدی یاد اچ ہنجواں دی کرے بارش کھیتی جہدے مقدر دی سڑی ہوئی اے

اہدے نام تھیں ملے رہائی فورا جان جہدی مصیبتاں پھڑی ہوئی اے

کہکشاں جو وہندے اوہ فلک اتے مٹی اہدی نعلین توں جھڑی ہوئی اے

ناصر شاه لج پال دا پھڑ دامن بخشش جہدے دروازے تے کھڑی ہوئی اے

————————–

صدقے جاواں بلال دی شان اتوں رتبہ ایہو جیہا کسے نہ پاؤنا ایں

قیامت تیک ہے فیصلہ کسے ماں نےپت ایہو جیہا ہور نہ جاؤنا ایں

————————–

نہ ای کسے وی فیر اذان سن کے عرش رب دے جنت اچ اونا ایں

نبیاں ولیاں صحابیاں تابعیاں چوں جنت پہلے بلال نے جاونا ایں

جیہڑی ڈاچی فردوس ول جاونے لئی ناصر نبی کریم لئ کھڑی ہونی

اگے اگے اس ناقہ دی اوس ویلے واگ حضرت بلال نے پھڑی ہونی

————————–

پہلی جلد بخاری شریف وی اے صفحہ تین سو تیئی اٹھا کے ویکھ

راوی اچا تے سچا اے راویاں چوں جتھے دل چاہویں اوتھے جا ویکھ

ہے ایہہ ابو ہریرہ روایت کیتی پردے اکھاں دے اتوں ہٹا کے ویکھ

کملی والے دا پاک ارشاد ہندا اے نکتہ ذہن دے اندر بٹھا کے ویکھ

جیہڑا صاحب ایمان ایں دنیا تے اہدے لئی غم خوار حبیب ہاں میں

ایس اوس جہان دے وچ ناصر ہر اک چیز نوں اہدے قریب ہاں میں

————————–

دامن جیہڑا کھلار کے رکھدا اے اک ناں اک دن اوہ بھرپور ہندا

عربی ڈھول دے بوہے تے مٹ جاندا بھاویں وانگ پہاڑ قصور ہندا

ہوکا عرش ہلا کے رکھ دیندا ہوکا وچہ دربار منظور ہندا

رکھدا تاہنگ مدینے دی جو ناصر حاضر شہر مدینے ضرور ہندا

صفر دی کہانی

صفر اتے اک دن ایہہ کیتا سوال اے تیرے اتے رب دا ایہہ قہر اے وہال اے

تیرے کولوں لنگھدے نیں بچ کے اناڑی پسند تینوں کردا نئیں کوئی کھلاڑی

 ترے کولوں نفرت ہر اک دا اصول اے  جہدے پیش پے جائیں اوہ بندہ فضول اے

سکولاں دے بچے وی تیرے توں ڈردے تیرے کولوں ڈر کے محنت نے کردے

جونت روز لکھاں کروڑاں وصولے نہ ویکھے تیرے ول نہ تینوں قبولے

 نہ سدھ پٹھ اے تیرا نہ کوئی کنارا دلیل ایں توں گھاٹے دی توں ایں خارا

نہ تیرا حساب اے نہ کوئی تیرا تول اے توں خود گول ایں تیری ایہہ نیت وی گول اے

 منافعے دا بیلی کسر کوئی نہیں لیندا  تے مر جاوے بھاویں صفرکوئی نئیں لیندا

توں ہیں کس قبیلے چوں کسی دا توں جی ایں کدی مینوں سمجھاتوں کون ہیں تے کی ایں

 اوہنے مینوں دتا جواب اک اجیہا مرے دل دے وچ ماشہ شک وی نہ رہیا

 اوہنے آکھیا بھاویں سب توں ہاں نیواں میں مڑ وی ہزاراں کروڑاں اچ جیواں

 ای منیاں ایں کلا میں رہندا نئیں ککھ دا  میں چاہواں تے بن جاواں دلدار لکھ دا

مری مولا نے انج وی قسمت سنواری میں لالئی اے چپ کر کے اک نال یاری

 میری بات سن لے نہ چکراں اچ پھس توں توں لامینوں اک نال کرلے خاں دس توں

جے دس نال پھر میں تعلق ووهاواں  جے ہوراک توں لاو یں میں سو بن وکھاواں

جے اک نال تن کوئی صفر لاوے یار اےقسم رہدی مینوں اوہ پکا ہزار اے

جے چوتھا صفر لا کے کوئی نال رکھدا  ادہ بن جاوے ما لک ہزاراں توں لکھ دا

میں اک نال جد توں یارانہ ہے لایا میں کچھ نئیں ساں مولا تے سب کچھ بنایا

مری بات کم دی اے سن لے فقیرا جے بنناں توں چاہنا ایں پتھر توں ہیرا

 میرے وانگ مٹ جاتے بن جا سوالی مرے وانگ رہیں گا نہ ہرگز توں خالی

 میں ناصر بڑی وڈی قیمت ہے پالئی جدوں اک دے اگے میں گردن جھکالی

————————–

کملی والے حبیب دیاں محفلاں وچ گج وج کے آؤنا چاہیدا اے

لباں اتے سلاماں دی گونج ہوے سج دھج کے آؤنا چاہیدا اے

وضوساز کے تے نیویں دھون کر کے سر کج کے آؤنا چاہیدا اے

 ہووے جتھے وی ذکر حبیب ناصر اوتھے بھج کے آؤنا چاہیدا اے

————————–

پچھلی رات میں دل دے کھوہ تے پھڑ کے اکھیاں دی جو جو لینا

 کلا بیٹھ کے رولنا وانگ تسبيح اتھرو پلکاں دے اندر پرو لینا

کھلا چھوڑ دیناں بوہا ول والا باقی بوہے تے باریاں ڈھو لینا

ناصر جدوں حضور دی یاد آوے کلا بیٹھ کے رج کے رو لینا

————————–

تینوں پتہ نئیں دل دے مکان اندر یاداں میرے حضور دیاں رہندیاں نیں

تحفے مینوں سرور دے دیندیاں نیں داداں میتھوں روزانہ ایہہ لیندیاں نیں

دنیا طعنے جے مارے تے پئی مارے میں وی سہہ جانا ایہہ وی سہندیاں نیں

ناصر شاہ سرکار دی نت راتی میں وی نعت کہناں ایہ وی کہندیاں نیں

————————–

بہہ کے سوچ دے طور پہاڑ اتے پیدا سوچ دے اندر سرور کرنا

 نور والے دا ذکر اذکار کر کے سینہ رات ہنیری دا نور کرنا

 ناصر شاہ سرکار دے آسرے تے کنے دکھاں دے پینڈے عبور کرنا

 عرشاں والے وی سن دے کن لا کے جیہڑے ویلے حضور حضور کرنا

————————–

کملی والے دا اودوں وی نور ہے سی جدوں کوئی دریا ناں تھل بنیاں

 صدیاں سال مہینے ایہہ دن ہفتے  نہ ای کوئی گھڑیال نہ پل بنیاں

 نه ای ہے سی حسین کوئی دنیا تے نہ ای زلف نہ زلف دا ول بنیاں

ناصر کیہ محبوب دی شان دساں جہدے سامنے سب کچھ کل بنیاں

————————–

کرنی ہووے جے دید پیاریاں دی بازی ہار دے آیئے تے گل بن دی

 اک اک جان توں ملدیاں کی جاناں بازی ہار دے آیئے تے گل بن دی

 یا رسول رسول رسول کہ کے جے پکار دے آئیے تے گل بن دی

 ناصر شاہ سرکار دا ناں سن کے چھالان مار دے آئیے تے گل بن دی

————————–

میرے آقا دا نور ظہور ہویا دھرتی اتے شیطاناں دی ڈنڈ پے گئی

ہنیرے وچوں سویریاں اکھ کھولی جھوٹ سچ دی اودوں توں ونڈ پے گئی

 اللہ ہے سی  ہے تے رہے گا وی ایس گل دی اودوں توں گنڈ پے گئی

 ناصر شاہ سرکار دا ناں سن کےقسم ربدی کلیجے وچ ٹھنڈ پئے  گئی

————————–

تیرا سدا میلاد منائی رکھدے کم ہور نئیں کوئی مستانیاں دے

 کدی عیب جیباں چوں ٹولدے نئیں پتر جو کہلاوندے دانیاں دے

 منگن والا جے ذرہ وی منگدا اے بوہے دیندا اوہ کھول خزانیاں دے

 ایسے سال جے سوہنا بلائے ناصرنفل پڑھدا میں پھراں شکرانیاں دے

————————–

یا حبیب حبیب حبیب کہنیا ایہو گیت نے تیرے دیوانیاں دے

تیرے حسن دی لاٹ تے گھمدے نیں عاشق جا کے وانگ پروانیاں دے

 تیرے بوہے دے اتے صدا کر کے مالک بنے فقیر خزانیاں دے

 ناصر شاہ توں غلاماں دی گل ناں پچھ کاسےبھرے گئے اوتھوں بیگانیاں دے

————————–

اللہ میریا پوری مراد کر دے مینوں لوڑ نہ تخت تے شاہی دی اے

اکو آرزو رکھنا دل اندر مینوں تاہنگ اس عربی ماہی دی  اے

موت کولوں نئیں ذرا وی ڈر مینوں فرقت مار دی عرش دے راہی دی اے

 ناصر شاہ میں کچھ نہیں ہور منگدا صرف قبر مدینے وچ چاہی دی اے

————————–

ہر دم پوہنچے جو در رسول اتے میرے کول اوہ مولا آواز ہووے

عرشی کہن ایہ کون پکار دا اے میرے سد وچ سوز گداز ہووے

 لوں لوں چوں سوہنے دا نام نکلے ایسا دل دا چھڑیا ساز ہووے

بنے قبر مدینے دے وچ مولا ناصر شاہ نوں موت تے ناز ہووے

————————–

کملی والے دی یاد دے وچ جیہڑا لگے زخم اوه بن دا پھل جاندا

عاشق آپ دا چھوڑ دے نئیں پلے بھاویں سولی اتے سر تل جاندا

 اوندی موت حضور دے بوہے اتے میرے مرن دا وی پے مل جاندا

 ناصر شاہ پھر مرن دی چس اوندی پڑھیا میرا مدینے اچ قل جاندا

————————–

ہندا کاش حضور دے دور اچ میں میری گلی دا رستہ سرور پچھدے

 بیٹھا رہندا سرکار دے رستیاں وچ مرا کدی اوہ حال ضرور پچھدے

 اوندا باز نه سوہنے دا ناں لینو کافر لکھ لکھ اکھیاں گھور پچھدے

ناصر شاہ میں جدوں بیمار ہندا مینوں آن کے میرے حضور پچھدے

————————–

 ہندا کاش اسواری حضور دی میں میرے اتے حضور سوار ہندے

پتھر ہندا مدینے دی گلی دا میں جوڑے چمدا بخت بیدار ہندے

 کنگھا بن کے حضور دے شہر وکدا لین والے وی آپ سرکار ہندے

چمدا آپ دے پاک رخسار ناصر صبح و شام پھر مینوں دیدار ہندے

————————–

ترے نام توں جیہڑا گریز کردا سدا محفلان اندر اوہ ہوٹ ہووے

کملی والے دا منگتا شہنشہ اے بھاویں تن تے لیراں دا سوٹ ہووے

 اتراں روز مدینے دی جوہ اندر ناصر کول جے کر پیرا شوٹ ہووے

اون جان دی ہووے نہ پچھ مولا کول پکا مدینے دا روٹ ہووے

 ————————–

اللہ والیاں اتے اٹیک کرنا ایں تینوں رب دی جیل دا پتہ کوئی نئیں

 اوہو جنس خرید کے بہہ گیا ایں تینوں جس دی سیل دا پتہ کوئی نئیں

 تینوں کنے مدینے وچ لے جانا جے مدینے دی ریل دا پتہ کوئی نئیں

 ناصر نبی دے کسے ملنگ توں پچھ تینوں جے کر ڈیٹیل دا پتہ کوئی نئیں

————————–

کملی والے دی یاد اچ دن راتیں ہن تے اکھاں نوں جھیل بنالیا اے

 کدی جھیل وانگوں کدی وانگ دجلہ کدی ایناں نوں نیل بنا لیا اے

 جرم کیتے نیں تاہیوں تے حشر اندر اہدا کرم دلیل بنا لیا اے

 جناں کیس کمزور سی اے ناصر اوناں چنگا وکیل بنا لیا اے

————————–

عشق کہندا اے کم دی گل دساں جتھے میں کہناں اوتھے سائن کر لے

عربی ڈھول دا ہو جا غلام پکا قبر حشر دے پرچے فائن کر لے

 باقی رابطے چھوڑ دے دنیا دے سدھی تیر مدینے نوں لائن کر لے

ناصر شاه مڑ پکے توں پیر سمجھیں کملی والے دی نوکری جائن کر لے

کرے کرم کریم نے شکر کرئیے زور آورنال زور آزماؤنا کیہ

جیہڑا نوکر سردار دا کرے شکوه نفع اس کم بخت نے پاؤنا کیہ

پٹھے گیڑے جے دیئے چوکھلی نوں پانی کھوه دا بھانڈے وچ آؤنا کیہ

 سانوں دسے جے توڑ دی راہ کوئی ناصر اساں کروڑ نوں جاونا کیہ

قطعات اُردو

مہیب سورج اگے ہوئے ہیں میرے وطن کی گلی گلی میں

 عجیب خوف و ہراس پایا چمن چمن میں کلی کلی میں

 سکون کی دولت بھی ایک نایاب جنس لگتی ہے اس جہاں میں

 قرار پایا تو صرف پایا نبی نبی میں على على میں

————————–

کبھی طیبہ کی گلیوں میں تمہارا ٹہلنا دیکھے

 کبھی غاروں کے آنگن میں دعائیں مانگنا دیکھے

بدلتا دیکھ کر کعبہ ہوا مجھ کو یقیں ناصر

خدائے لم یزل آقا تمہارا دیکھنا دیکھے

————————–

سکوں کی چمک گر چہ میرے پاس نہیں ہے

چاندی نہیں. سونا نہیں الماس نہیں ہے

 سلطان مدینہ کا کرم اتنا ہے ناصر

افلاس کی یلغار کا احساس نہیں ہے

————————–

خزاں میں بھی چین میں اس لئے جشن بہاراں ہے

 کہ شہر مصطفی سے مہرباں سی گرد آتی ہے

بگولے آگ کے رقصاں تو ہیں صحرائے ہستی میں

مدینے سے مگر پھر بھی ہوائے سرد آتی ہے

————————–

ذکر تیرا جانفزاء ہے کھولتے ماحول میں

نعت ہی ٹھنڈی ہوا ہے کھولتے ماحول میں

یہ طمانیت ہے تیرے عشق ہی کا معجزه

 ورنہ دل بھی کھولتا ہے کھولتے ماحول میں

————————–

عشق جب بھی مقام کرتا ہے مقتدی کو امام کرتا ہے

 ان کے ہر ایک فقیر کو ناصر ہر سکندر سلام کرتا ہے

فلک جھک کر نظارا دیکھتا ہے زمین کا جب ستارا دیکھتا ہے

 اسی ہستی کی جانب دیکھو ناصر خدا جس کا اشارہ دیکھتا ہے

————————–

الله کی ہر چیز ہے دلدار کی خاطر ہر چیز کو تخلیق کیا یار کی خاطر

 ہر بات سے تنقید کا پہلو نہ نکالو محبوب تو ہوتے ہیں فقط پیار کی خاطر

————————–

جس سمت قیامت کو نظر میں نے اٹھائی لہراتا ہوا آپ کا جھنڈا نظر آیا

کہتے ہیں جہنم جسے جب آپ نے دیکھا گلزار ہوا برف سے ٹھنڈا نظر آیا

————————–

جن کا ثانی نہیں آج آئے ہیں وہ میرے قلب و نظر میں سمائے ہیں وہ

خود خدا جن کا ناصر ثناء خوان ہے آج دنیا میں تشریف لائے ہیں وہ

————————–

سیاه موسم اداس لمحے ترے تصور سے مسکرائے

دہکتے منظر سسکتے گلشن تری مہک سے ہی لہلہائے

سلگتے ماحول کو سکوں کی پھوہار دیتی ہیں تیری باتیں

 ترے زُلال کرم سے ذرے مثالِ خورشید جگمگائے

————————–

نظر کا تیر سینہ و جگر سے پار ہوتا ہے

 نظر کے سامنے جس وقت روئے یار ہوتا ہے

 وفا کے شہر میں آہوں کا کاروبار ہوتا ہے

 مٹا دیتا ہے جو خود کو اسے دیدار ہوتا ہے

کہا اقبال نے کیا خوب اس بارے میں اے ناصر

کہ دانہ خاک میں مل کر گل گلزار ہوتا ہے

————————–

در اقدس پر دیوانوں کو جینا راس آتا ہے

 اترتا ہے دلوں پر جو سکینہ راس آتا ہے

 مریض عشق محبوب خدا ہیں ہم تو اے ناصر

 فقط اپنی طبیعت کو مدینہ راس آتا ہے

————————–

سارا قرآں تیرا رنگ بیاں لگتا ہے

 اس کا قاری ہوں کہ یہ تیری زباں لگتا ہے

 جب بھی ناصر سوۓ افلاک نظر اٹھتی ہے

چاند مجھ کو تیری ایڑی کا نشاں لگتا ہے

————————–

میں ایسا سیاه بخت کے بھاگوں تیرے در  سے

تو پھر بھی کبھی مجھ سے کنارا نہیں کرتا

میں نے تو مصیبت کو گلے بڑھ کے لگایا

 تو مجھ کو مصیبت میں گوارا نہیں کرتا

 ————————–

يارب تیری رحمت کا طلب گار ہوں میں بھی

 جو زخم ہیں سینے میں انہیں پھول بنا دے

 لگ جائے گی ناصر میری مٹی بھی ٹھکانے

سرکار کی راہوں کی مجھے دھول بنا دے

————————–

گرداب میں جس وقت سفینہ نظر آیا

میں ڈوب رہا تھا کہ مدینہ نظر آیا

 سرکار دوعالم کا لیا نام جو ناصر

طوفان کے ماتھے پر پسینہ نظر آیا

————————–

وہ دیکھنے والوں سے جدا دیکھ رہا ہے

خالق تو محمد کی ادا دیکھ رہا ہے

محبوب کی نظریں ہیں گنہگار پر ناصر

محبوب کے چہرے کو خدا دیکھ رہا ہے

————————–

جن کو خالق نے اپنا کہا آگئے بانٹنے نور نور خدا آگئے

آ گئے آج غم خوار ناصر مرےمرحبا مرحبا مصطفے آ گئے

————————–

مت کہنا کہ میں ہجر میں مغموم رہا ہوں

جالی کو تصور میں سدا چوم رہا ہوں

آئی ہے مدینے کی ابھی یاد کہ ناصر

لگتا ہے مدینے میں کہیں گھوم رہا ہوں

————————–

ہر سانس کو درود کی پائل بنا دیا مجھ کو بھی اپنی چاہ کے قابل بنا دیا

آنکھیں دکھائیں جس گھڑی طوفاں نے مجھے ہر موج کو حضور نے ساحل بنا دیا

————————–

چمن والے باد صبا مانگتے ہیں یہ پیاسے برستی گھٹا مانگتے ہیں

مگر مصطفی کے گدا جو ہیں ناصر مدینے میں اپنی قضا مانگتے ہیں

————————–

اخلاق شہہ والا کا قرآن میں اترا بن کر رہ طمانیت ہر جان میں اترا

 ہر نعمت کونین اتر آئی زمیں پر جس وقت وہ افلاک سے فاران میں اترا

————————–

اللہ کا عرش ہمیں آتا ہے نظر بطحا سرکار کی پیشانی جیسے ہو لکھا طٰہٰ

والفجر کے جلوے ہیں اس چہرہ انور پر اور زلف نبی ناصر دالیل از یغشی

————————–

زمانے بھر کے ہر رشتے سے کٹ جانے کو جی چاہے

 تری گلیوں کے ذروں سے لپٹ جانے کو جی چاہے

مدینے جا کے میں کیوں آ گیا واپس یہاں مولا

 مدینے میں ابھی ناصر پلٹ جانے کو جی چاہے

————————–

قرآن تیری نعت کا دیوان نظر آیا تری صورت و سیرت کا عنوان نظر آیا

مازاغ ہیں آنکھیں تو والشمس ہے رخ ناصر قرآن کے چہرے پر قرآن نظر آیا

————————–

جب وقت مدینے کی مجھے آئی فضا یاد پھر کچھ نہ رہا اور مدینے کے سوا یاد

 مجھ کو بھی خدا آپ کا دربار دکھائے رکھے جو مدینہ کو تو آتا ہے خدا یاد

میں عشق کا بندہ ہوں نہیں عقل گزیده مجھ جیسے سیاہ کار کو آقا نے خریدا

میں موت کی بانہوں میں بھی مسکاؤں گا ناصرممات من العشق فقط مات شہیدا

————————–

جود و سخا جوبن پر ہے جاہ و حشم سجدے میں ہے

نور ازل چمکا کہ یوں دیکھو حرم سجدے میں ہے

 نعت نبی لکھتا ہوں میں ماتھے کے بل رقصاں ہے یوں

مجھ کو لئے وقت ثنا میرا قلم سجدے میں ہے

————————–

میں حشر کے میدان میں جب کانپ رہا تھا

یوں پیاس کی شدت تھی کہ بس ہانپ رہا تھا

تھا میرے تجسس میں کرم میرے نبی کا

 وہ میری خطاؤں کو وہاں ڈھانپ رہا تھا

————————–

ناصر میں کسی اور کا کیوں لکھوں قصیده

 اب دل میں مرے رنگ ثنا بیٹھ گیا ہے

کہتے ہیں مدینے کا گدا جب سے مجھے لوگ

 لگتا ہے مرے سر پر ہما بیٹھ گیا ہے

حسینوں کی نزاکت سے ادائیں جھوم اٹھتی ہیں

 گلوں کو چوم کر اکثر ہوائیں جھوم اٹھتی ہیں

 جنہیں والیل کہہ کر رب عالم نے سنوارا ہے

 وہ زلفیں دیکھ کر کالی گھٹائیں جھوم اٹھتی ہیں

————————–

تیری گرد سفر سے ہی مزین ہر ستاره ہے

یہ سورج بھی تیرے حسن بیاں کا استعارا ہے

 جو تو ناصر نہیں میرا تو کشتی بھی سمندر ہے

 ہو تو ہی ساتھ پھر مجھ کو سمندر بھی کنارہ ہے

————————–

وہ جلوہ بار ہوں ہر سو تو نعت مصطفي ﷺ کہئے

 جب آئیں آنکھ میں آنسو تو نعت مصطفی ﷺ کہئے

جب ہر اک میں اترے مدینے کی چمک ناصر

جب آئے آپ کی خوشبو تو نعت مصطفی ﷺ کہئے

————————–

مسلسل پاس اپنے روشنی محسوس ہوتی ہے

ہے جیسے روبرو ان کی کمی محسوس ہوتی ہے

مدینہ دیکھنے والوں میں نام آتا میرا ناصر

یہی اب تک مقدر میں کمی محسوس ہوتی ہے

————————–

جہاں میں عشق والوں کا جہاں کچھ اور ہوتا ہے

 نبی کی شان میں رنگ بیاں کچھ اور ہوتا ہے

 خیال مصطفی آۓ تو ناصر جھوم اٹھتا ہوں

پڑھوں جب نعت محفل میں سماں کچھ اور ہوتا ہے

————————–

نبی کے چاہنے والے تو گھر قربان کرتے ہیں

 وہ سیم و زر جوانی جاں جگر قربان کرتے ہیں

نبی کے شہر میں ناصر جو بک جائیں گدا بن کر

 وہ دل دیتے ہیں نذرانہ وہ سر قربان کرتے ہیں

————————–

زمانہ فیض لیتا ہے شہ والا کے نوکر سے

 مزے پوچھو مدینے کے مدینے کے گداگر سے

 طواف گنبد خضری بھی کرتا ہے تو جھک جھک کر

 ادب سیکھے کوئی ناصر مدینے کے کبوتر سے

————————–

سدا بٹتا رہے گا جو خزینہ ہے مدینے میں

 نگینے ہیں فدا جس پرنگینہ ہے مدینے میں

 سلامی کو جہاں ناصر فرشتے روز آتے ہیں

 مدینے کی قسم وہ بھی مدینہ ہے مدینے میں

————————–

مریضو چھوڑ دو رونا شفا لاؤ مدینے سے

 چلو تقدیر بھی اپنی بنا لاؤ مدینے سے

میں ناصر ہوں مریض مصطفيﷺ میری دوا یہ ہے

 ہواؤ تھوڑی سی خوشبو چرا لاؤ مدینے سے

————————–

جگہ دینے میں قرب خاص میں اس شخص کو اتنی

 نبی کے عشق سے جتنا کوئی مانوس ہوتا ہے

 تعلق اس سے بڑھ کر اور کیا ہو گا محبت کا

ہمیں جب درد ہوتا ہے انہیں محسوس ہوتا ہے

————————–

جچتا  ہی نہیں کوئی حسین میری نظر میں

ہے گنبد خضری کا مکیں میری نظر میں

سرکار کے قدموں سے کرے دور جو ناصر

 دراصل وہ مذہب ہے نہ دیں میری نظر میں

————————–

نگینہ ایک دن آخر خزینے میں ہی جائے گا

کنارہ ڈھونڈنے والا سفینے میں ہی جاے گا

کولمبو ٹوکیو پیرس کے ہو لندن

مگر ناصر نبی کا چاہنے والا مدینے میں ہی جائے گا

————————–

ان کی نعتوں کا کبھی لب سے حوالہ نہ گیا

ہو گئی رات مگر اس کا اجالا نہ گیا

میں نے اک بار کہا جھولی میری خالی ہے

 اتنا کچھ مجھ کو دیا مجھ سے سنبھالا نہ گیا

————————–

آ گئے نار جہنم کو بجھانے والے آ گئے خلد میں تجھ کو بنانے والے

 بس زمانے کی یہی بات پسند ہے مجھ کو ان کا کہتے ہیں گدا مجھ کو زمانے والے

————————–

کیا کرتے جو سرکار کو ہم یاد نہ کرتے ناشاد طبیعت کو بھلا شاد نہ کرتے

سرکار دو عالم کو خدا مانتے ہم جو پھر آپ کا ہر سال یوں میلاد نہ کرتے

————————–

باد میں ان کی آنکھ سے آنسو بہنے والے بہتے ہیں

 ان کی مدحت ان کی نعتیں کہنے والے کہتے ہیں

 آنے وانے آ جاتے ہیں ان کے شہر سے اے ناصر

 ان کے کرم کی چھاؤں میں تو رہنے والے رہتے ہیں

————————–

جسے کہتے ہیں رحمت کا خزینہ تو مدینہ ہے مدینے کی قسم مجھ کو مدینہ تو مدینہ ہے

 بلاؤں سے جسے خطرہ نہیں ہے تا ابد ناصر محافظ ہے خدا جس کا سفینہ تو مدینہ ہے

————————–

اک نام بچاتا ہے مجھے رنج و الم سے اک ذات ہے جو مجھ کو بکھرنے نہیں دیتی

کوئی اور بچائے نہ بچائے مجھے ناصر اک نعت ہی سرکار کی مرنے نہیں دیتی

————————–

نبی کے عشق سے لبریز سینہ ہو تو کیا کہنے

 ہر اک سینے میں یہ پیارا خزینہ ہو تو کیا کہنے

 نظر اٹھے مدینے کی طرف جس وقت بھی اپنی

 نظر کے سامنے ناصر مدینہ ہو تو کیا کہنے

حصہ پنجابی

الہی جگا دے توں انج لیکھ میرے ایہو روز منگنا دعا منہ ہنیرے

 مدینے دے قاصد نوں چند سک پئی اے اوہو متھے لاوے سویرے سویرے

————————–

ڈٹھے رنگ مدینے جا کے تھوڑی بھکھ تے  چوری بہتی

 ناصر شاہ سرکار دے در تے محنت گھٹ مزدوری بہتی

————————–

سر توں صدمے ٹل جاندے نے دیوے کرم دے بل جاندے نے

 ناصر جہے وی کھوٹے سکے شہر مدینے چل جاندے نے

————————–

مدینے دی مٹی دوائی توں ودھ اے کیہڑی شے نبی دی گدائی توں ودھ اے

 اسیں لڈواں شڈواں دے گھٹ ای شوقین آں کہ سانول دا ناں ای مٹھائی توں ودھ اے

————————–

خدا دے سجن نوں خدا توں نہ آکھیں نبی نوں اک اپنا بھرا توں نہ آ کھیں

 خدا توں سوا جو وی کہنا ایں کہہ دے پر ایک اوہنوں اپنے جیہا توں نہ آکھیں

————————–

جے کہناں ایں نور خدا فیر کہہ دے اوہدے چہرے نوں والضحی فیر کہہ دے

جے کہا ایں نور الہدی فیر کہہ دے یا سوہنے نوں خیر الوری فیر کہہ دے

زمانے نوں اوہدا گدا فیر کہہ دےاوہدی شان سب توں جدا فقیر کہہ دے

وری نہیں وراءالوری فیر کہہ دے میں نکتے دی گل تینوں دس دیاں ناصر

 اوہنوں مظہر کبریا فیر کہہ دے

————————–

ایسے سینے کی بات مت کرنا جس میں مہمان غم نہیں ان کا

لوگ دل میں بٹھا رہے ہیں مجھے کیسے کہہ دوں کرم نہیں ان کا

————————–

دل کے شیشے کو صاف کرتا ہوں اجلا من کا غلاف کرتا ہوں

جس کا کعبہ بھی احترام کرے اس کا ناصر طواف کرتا ہوں

————————–

غربت کی مجبوری کی اے دل نیڑے تے دوری کی اے

 تیرے در دے ٹکڑیاں اگے حلوہ کی اے چوری کی اے

————————–

جدوں وی مشکل ایہ جینا لگدا اےتے ٹھنڈا ٹھنڈا پسینہ لگدا اے

 اس اوکھے ویلے اسانوں ناصر بڑا ای نیڑے مدینہ لگدا اے

————————–

دولت ہے بڑی شے نہ امیری ہے بڑی شے

 نه تاج نے تختاں دی اسیری ہے بڑی شے

 سلمان تے بوزر توں جدوں پچھیا تے بولے

 سرکار دے بوہے دی فقیری ہے بڑی شے

————————–

تیرا بندہ تیری محبوب گلیوں میں نظر آئے

 یہ بھنورا گلشن طیبہ کی گلیوں میں نظر آئے

 کبھی ایسا بھی ہو ناصر دعا مانگوں مدینے کی

 حسین گنبد میرے ہاتھوں کی تلیوں میں نظر آئے

————————–

فلک پر چاند کی پہلی کا بھی اپنا نظارا ہے

 جہاں سمجھا کسی نے یار کا ابرو سنوارا ہے

مگر ناصر مجھے تو اس طرح محسوس ہوتا ہے

 شب معراج آقا نے کہیں ناخن اتارا ہے

————————–

پہن کر مدحت محبوب آتا ہوں محافل میں

 کرم کی داد کی مجھ پر سدا برسات ہوتی ہے

چھما چھم آنکھ سے یونہی مری موتی برستے ہیں

مرے پیش نظر مرے نبی کی ذات ہوتی ہے

پنجابی قطعات

 اسانوں ایہہ درد دوامی قبول اے تیرے شہر اندر . نیلامی قبول اے

 اساں تختاں تاجاں تے تھکنا اے ناصر اسانوں نبی دی غلامی قبول اے

————————–

غیر دے بوہے اتے جا جا ویکھ لیا اے ہر بندے نوں ترلے پاپا ویکھ لیا اے

 ناصر عربی ڈھولے باہجھوں گل نئیں بن دی الله دی سونہہ دھکے کھا کھا ویکھ لیا اے

————————–

جے عشق سینے اچ رکھنا چاہنا ایں تے فیر نفرت نوں عاق دے دے

جے مصطفی دا فقیر بننائیں تے پیسیاں نوں طلاق دے دے

————————–

کیہ دساں میں تینوں کناں عشق سمندر ڈونگا اے

 سورج چن ستارے سارے اہدے نور دا پونگا اے

کل افلاک زمیناں اوہدی شاہی دے دو صوبے نے ب

ربدی ساری جنت ناصر اوہدے کرم وا جھونگا اے

————————–

منکر ویکھ کے چڑ جاندا اےبے ادباں نال بھڑ جاندا اے

 عاشق نعت حضور دی سن کے پھل دے وانگر کھڑ جاندا اے

————————–

سارے رستے اجال رکھیا کر سوہنے اونا ایں خیال رکھیا کر

 دیوے ہنجواں دے کافی نئیں ناصر دیوا دل دا وی بال رکھیا کر

————————–

توں آئیوں طوفان کنارے بن گئے نیں خوشبو خوشبو موسم سارے بن گئے نیں

انج لگدا اے ناصر شاہ نوں محبوبا تیرے اتھرو فلک دے تارے بن گئے نیں

————————–

سنی باغ دے پھل نے سارے کون آندھائے ایہہ ردے ہوئے نیں

ناصر شاه ایہہ خود نیں آئے ایہہ سرکار دے سدے ہوئے نیں

————————–

اوہدے تے کرم دی تجلی نئیں ہوندی ایہہ اکھ جس دی رو رو کے جھلی نئیں ہوندی

 جدوں تیک سوہنے نوں رج کے نہ ویکھے کسے وی ملنگ وی تسلی نئیں ہوندی

————————–

ایہ آقا نوں دکھڑے سناون دا وقت اے ایہہ رج رج کے اتھرو وگان دا وقت اے

ایہہ  سج دھج   کے محفل اچ آون دا وقت اے ایہہ اکھیاں اچ بھادوں تے ساون دا وقت اے

اوہدی راہ تے اکھیاں وچھاون دا وقت اے ایہہ پلکاں تے دیوے جگاون دا وقت اے

 ایہ زخماں نے مرہم لگاون وا وقت اے 

کرو با وضو اپنی اکھیاں نوں ناصر ایہہ سوہنے محمد ﷺ دے آون دا وقت اے

————————–

جنہے عشق دی بازی لائی اے اوہ ہراغصام اچ فٹ اے

 اوہنوں کملی والے کر لینا قد ماں خود ایڈجسٹ اے

 سرکار دے نام دا اک نعرہ ہر منکر لئی برسٹ اے

اسیں ناصر نوکر عربی دے ساڈا بخشيا جانا مسٹ اے

————————–

حسیناں توں ودھ مہ جمالاں توں ودھ اے کیہ دیواں مثال اور مثالاں توں ودھ اے

مرے کملی والے دی نگری دا روڑا وی مر جان یا قوت لعلاں توں ودھ اے

 ستمبر نومبر دسمبر نوں چھڈ توں عمر کملی والے دی سالاں توں ودھ اے

————————–

مدینے اچ مرنا وی جینے توں ودھ اے کوئی ہے شہر جیہڑا مدینے توں ودھ اے

 اسانوں نے ایسا نظر کوئی نہیں آیا جو آقا دے کمی کمینے توں ودھ اے

————————–

لعل زمین تے سٹ دے جایئے بن بن کے خود مٹ دے جایئے

سن کے نعت دی ناں خوش ہوئیے فیر گھراں نوں پٹ دے جائیے

————————–

پھولوں کی نظر تیرے پیسنے کی طرف ہے

قرآن کا زینہ تیرے سینے کی طرف ہے

کعبے میں گیا میں تو کھلا راز یہ ناصر

کعبے کا اشارہ بھی مدینے کی طرف ہے

————————–

نعت ہی ایوان ہائے سوز کی پہچان ہے نعت ہی دیوان گان مصطفی کی جان ہے

 نعت ہی تو رہروان شوق کی ہے جستجو نعت ہی ایمان ہے ناصر نعت ہی قرآن ہے

————————–

جو ذکر محمد سے مانوس نہیں ہوتا جائے گا وہ جنت میں محسوس نہیں ہوتا

جو مانگنا ہے ناصر توں مانگ مدینے سے طیبہ کا گدا کوئی مایوس نہیں ہوتا

————————–

بیمار نبی ہو کر الجھو نہ دواؤں میں آئے گا سکون تم کو ان مست فضاؤں میں

 ناصر وہ مقدر کا لا ریب سکندر ہے جس شخص کا نام آیا اس در کے گداؤں میں

نعت کیا ہے؟

 نعت ہی تو گلستان عشق کی مہکار ہے نعت ہی تو طوطیان شوق کی چہکار ہے

نعت ہی تو ظلمتوں سے برسر پیکار ہے نعت ہی تو ساز ذوق و شوق کی جھنکار ہے

 نعت ہی تو آبروئے دین کی دستار ہے نعت ہی تو رہروان شوق کی رفتار ہے

 نعت ہی تو مصطفی سے عشق کا اقرارہے نعت ہی تو اہل حق کی جان ہے معیار ہے

نعت ہی تو مصطفی کی سیرت و کردار ہے نعت ہی تو مصطفی سے پیار کا اظہار ہے

 نعت ہی صدق و یقیں کی اصل میں معمار ہے نعت ہی حسن عقیدت کا حسیں گلزار ہے 

نعت ہی تو نعت خواں کے واسطے ہے بندگی نعت ہی ناصر نبی سے والہانہ پیار ہے

نعت ہی تو کوثر و تسنیم کا اک جام ہے نعت ہی تو سید الکونین کا انعام ہے

————————–

نعت پڑھ پڑھ کےصبح ہوتی ہے نعت پڑھ پڑھ کے بات کرتا ہوں

 میری عزت ہے اس لئے ناصر میں مدینے کی بات کرتا ہوں

————————–

وہ بھی انسان کوئی انسان ہے جس پر ان کا کرم نہیں ہوتا

مصطفی کا ہوغم جو سینے میں پھر زمانے کا غم نہیں ہوتا

یہ عطائے رسول ہے ناصر اس کو کوئی چرا نہیں سکتا

 به خزانہ تو وہ خزانہ ہے جو لٹانے سے کم نہیں ہوتا

————————–

پر دیاں وچ مستور آں جھليا کدن کوئی مجبور آں جھليا

 ناصر مینوں سد کے ویکھیں میں کوئی تیتھوں دور آن جھليا

سپاه مصطفیﷺ

جے چاہناں ایں بننا خدا دا سپاہی تے بن ویکھ خیر الوری دا سپاہی

صحابه دی سنت ادا کر توں ناصر صحابہ وی سن مصطفی دے سپاہی

————————–

جیہڑا در در وکدا رہندا یار دے منہ نوں سکدا رہندا

 ناصر اوہنوں کیہڑیاں تھوڑاں جیہڑا بن کے اک دا رہندا

————————–

یار دے نال رسائی کر لے ایہ کم میرے بھائی کرلے

 مٹ جا یار دے بوہے اتے اپنے نال بھلائی کرلے

 اک سوہنا ناراض نہ ہووے بھاویں رنج خدائی کرلے

 دل دیاں زخماں تے اس در دی لالے خاک دوائی کرلے

بال ہنجواں دے دیوے ناصر جھگی وچ روشنائی کرلے

————————–

کیوں سنیاں نال خار توں کھاویں پاک رسول دا توں غدار ایں

 ساڈے مگروں لہہ جا ملاں توں جنت دا ٹھیکیدار ایں

————————–

بے لجاں دی لج وی توں ہر بھکھے دا رج وی توں

 جو نئیں مکے جا سکدے اوہناں دے لئی حج وی توں

 توئیوں حامی دنیا تے وچ محشر دے جج وی توں

میں آ چکڑ بھریا تے مینوں لیندا کج وی توں

 میرے پلے کجھ وی نئیں بے چجے رہ چج وی توں

 میرے دل دی دھرتی تے وس وی توں تے کج وی توں

 ناصر شاه دی زندگی دا کل وی توں تے اج وی توں

————————–

مل لے منہ تے خاک مدینہ ایہدےورگاغازا کوئی نئیں

 جو سرکار تو گیا اس دا پڑھنا کسے جنازہ کوئی نئیں

 دوزخ دی پیا دھمکی دیو ے ناصر سانوں جاہل ملاں

 شاید میرے نبی دی رحمت دا اوہنوں اندازہ کوئی نئیں

————————–

مولا مولا کہہ او یار جو چاہنا ایں لے او یار

 دریا وانگ نہ چھلاں کڈھ وانگ سمندر ویہہ او یار

————————–

ایہہ سورنج وانگ گل صاف اے کسے دی دال نئیں گلنی

 حشر نوں مصطفی ساڈا وکیل ہویا تے آپ ہوسی

جنہے سرکار دی سنت دا دامن چھوڑیا ناصر

اسانوں کیہ اوہ محشر وچ ذلیل ہویا تے آپ ہوسی

————————–

بوہے بوہے بھج لیناں ایں دھکے کھا کھا رج لیناں ایں

آخر کملی والے ناصر کملی تھلے کج لیناں ایں

————————–

اوہودائی سب توں ودھ گئی جیہڑی آئی پچھے پچھے

جیویں یوسف اگے ہے  سی  سارے بھائی پچھے پچھے

 حشر دے اندر وی ایہہ منظر ناصر ویکھن والا ہونا ایں

کملی والا سب تھیں اگے کل خدائی پچھے پچھے

————————–

کون کسے دا دردی ایتھے بھلیا لوکا

ایویں منہ نال سارے بھائی بھائی کر چھڈ دے نیں

سائیاں باہجھوں وات کوئی نہیں ناصر پچھدا

 سارے دوروں ٹاٹا بائی بائی کر چھڈ دے نیں

————————–

عاشق سب کچھ سہہ جاندا اے بازی ہار کے لے جاندا اے

سب توں اچا اوہو ای جیہڑا يار دے در تے ڈھیہ جاندا اے

————————–

کسے دی اوہ بولی تے نیشن نئیں ویہندے او جیسی وی اے ایپلی کیشن نئیں ویہندے

 نگاه کرم اوه دلاں اتے رکھدے اوہ ناصر کدی ڈیکوریشن نئیں ویہندے

————————–

لب تے پیاردا راگ وی ہووے عشق دے ہتھ وچ واگ وی ہووے

 رہبر باہجوں ککھ نئیں راندھا بھاویں بندہ گھاگھ وی ہووے

 کدی کو چجیاں دودھ نئیں رڑ کے بھاویں ستھری جاگ وی ہووے

بھاگاں والے لبھ جاندے نے جیکر چنگا بھاگ وی ہووے

عشق حضور دا کیل چھڑیندا اےبھاویں کالا ناگ وی ہووے

————————–

 جس وچ تیرا پیار نہ ہووے اور سینہ گلزار نہ ہووے

جس دی نال ملاح نہیں بن دی اس را بیڑا پار نہ ہووے

قوس قزح وی قدم ترے دا کدرے گرد غبار نہ ہووے

جد تک تیرا ناں نہ لیئے سینه ٹھنڈا ٹھار نہ ہووے

 ناصر کدوں عبادت ہوندی سامنے جیکر یار نہ ہووے

————————–

جس دی جڑ کوئی ٹک جاندا اے اوہ رکھ چھیتی سک جاندا اے

 میرے نبی دی شان نئیں مکدی آخر بنده مک جاندا اے

 سوہنا سینے لا لیندا اے جیہڑا سدھا ڈھک جاندا اے

دس خاں ناں میلاد دا سن کے تیرا منہ کیوں سک جاندا اے

سوہنا جدوں اشاره کردا چن قدماں تے جھک جاندا اے

رک جاندا اے ویلہ اوتھے جتھے سوہنا رک جاندا اے

 ساڈا تے ہر پینڈا ناصر

شہر مدینے مک جاندا اے

————————–

جدوں توں نظر رسول ہو گئی اے ہر دعا وی قبول ہو گئی اے

 ہن غریباں دے گھر دی اوندی اے روشنی با اصول ہو گئی اے

————————–

قال چھڈ دے توں حال رکھیا کر دل دی گدڑی اچ لال رکھیا کر

 پیار آقا دی آل دا ناصر اپنے ساہ ساہ دے نال رکھیا کر

————————–

کلیم دے لئی اے لن ترانی حضور دے لئی اے آ او جانی

 خدا دے ویکھن دا ڈھنگ دسیا حضور فرما کے من رانی

جدوں وی مشکل ایسے جینا لگدا اے تے ٹھنڈا ٹھنڈا پسینہ لگدا اے

 اس اوکھے ویلے اسانوں ناصر بڑا ای نیڑے مدینہ لگدا اے

————————–

خدا دی ہے سنت کہ محفل سجائیے صبح و شام گیت اپنے آقا نے گایئے

 منایئے نہ میلاد آقا دا جیکر تے پھر دسو نہرو دی برسی منایئے

————————–

ایہہ وچ قرآن منادی اے بن دین نبی بربادی اے

شیطان دا کم بدکاری اے سرکار دی سنت شادی اے

————————–

سکھ ہون تاں ہر دے لب تے راہندی ویسی چوکھی ساری

نال حضور دے کرو محبت ریس پریسی چوکھی ساری

ٹھنڈیاں چھاواں تھلے باہسو جتنا آپ دے نیڑے راسو

 ناصر شاه مڑ حشر دے اندر جنت ڈھیسی چوکھی ساری

جے کر دل وچ درد نہ ہووے کوڑی تاہنگ دا فیدہ کی

 سپ داسر جے کٹ نئیں سکداہتھیں ڈانگ دا فیدہ کی

 چج دی گل جے نہیوں ہوندی اوٹ پٹانگ دا فیدہ کی

جے توں یار نماز نئیں پڑھنی سکی بانگ دا فیدہ کی

————————–

رب حشر دیہاڑے آکھے گا تینوں دوزخ وچوں کڈھیا اے

 جا دوڑ کمينیااوہ سانواں میرے یار دا جھنڈا گڈیا اے

 ترے کانے پلے جئے سجدے تینوں ہور کتے لے چلے سن

ایہ جنت وچ وی نہ بھلیں تینوں یار دے منہ نوں چھڈیا اے

————————–

سوز و غم دے سچے اندر ڈھلدے پئے آں پنج تن پاک دے رستے اتے چلدے پئے آں

اسیں فقیر ہاں ناصر شاہ لج پال دے در دے سخی حسین دا لنگر کھا کے پلدے پئے آں

————————–

شامیں کھیڈاں دھمی کھیڈاں تینوں کی بن سرکاردا کمی کھیڈاں تینوں کی

 جیویں ہووے راضی کرنائے سوہنے نوں جھمبر کھیڈاں سمبی کھیڈاں تینوں کی

————————–

عقیدت دا محور محبت دا مرکز محمد دا روضہ مدینے دی بستی

کرامت دا محور ولائیت دا مرکز محمد دا روضہ مدینے دی بستی

 عطا دا سخادا وفا دا حیا دا شرم تے بھرم دا وی ہے منبع ناصر

رسالت دا محور نبوت دا مرکز  محمد دا روضہ مدینے دی بستی

————————–

زمیں دے لئی کہکشاں ایں مدینہ خزاواں دے وچ گلستاں ایں مدینہ

 میں جاؤک پڑھیا اے قرآن اندر گنہ گارو دارالاماں ایں مدینہ

————————–

میرے مصطفی دا ہے مسکن اوہ ناصرہے بے آسراں لئی کٹھوڑی مدینہ

جہدے اتوں ہر اک بلندی اے قرباں ہے عرش معلی دی پوڑی مدینہ

————————–

فرش دا دماغ اے مدینے دی بستی عرش دا سراغ اے مدینے دی بستی

مدینے دی عظمت خدا کولوں پچھو کہ جنت دا باغ اے مدینے دی بستی

اجالا اے تار یک قسمت دا ناصر کرم دا چراغ اے مدینے دی بستی

————————–

شفا ابے شعور اے مدینے دی مٹی سرور ای سرور اے مدینے دی مٹی

 میں من دا ہاں سرمہ بڑی چیز اے ناصر مری اکھ دا نور اے مدینے دی مٹی

————————–

شرافت داکل اے مدینے دی بستی غریبان دا ٹل اے مدینے دی بستی

مریضو چلے جاؤ آقا دے درتے بڑی معتدل اے مدینے دی بستی

جہنم نے پلے تے ککھ وی نئیں رہناں جا ویکھن دی ڈھل اے مدینے دی بستی

میرے دل دی دھڑکن پئی بولے ناصر میرے دل دا دل اے مدینے دی بستی

————————–

جے میرے جہیا فقیر کوئی نئیں تے اہدے جہیا امیر کوئی نئیں

جے میری بھکھ دی مثال کوئی نئیں اہدی عطا دی نظیر کوئی نئیں

————————–

نعت جدوں وی منہ لگی اے چنگی اللہ نوں لگی اے

سوہنا جد توں ملیا ناصرسانوں رب دی سونہہ لگی اے

————————–

جیہڑا پھٹہ ٹھل جاندا اے اوہ لہراں وچ مل جاندا اے

 جدھر جاوے سوہنا ادھر ہر عاشق دا دل جاندا اے

————————–

ہر اک ستم وی دنیا ڈٹھا ہر اک کم وی دنیا ڈٹھا

 پھر سرکار دا میرے اتے ہندا کرم وی دنیا ڈٹھا

————————–

جھوٹے پیار دا ہوکا نہ دے چٹاننگا دھوکہ نہ دے

 یاد نبی وچ رو وی لیا کرعشق دے باغ نوں سوکا نہ دے

————————–

سوہنا دل دے اندر ڈٹھا مسجد بنیاں مندر ڈٹھا

 میں کیہ تے اوقات کیہ میری قطرے وچ سمندر ڈٹها

————————–

سوہنے دی گستاخی کر کے رب دے غضب دی چنڈ نہ کھاویں

لے کے نام حضور دا ناں بھاویں ساری زندگی کھنڈ نہ کھاویں

————————–

عقل دا مقدمہ کمٹ ہو گیا اے تیرا عشق سینے اچ فٹ ہو گیا اے

جے ناصر نبی دا کرم نئیں تے کیہ اے میں جو کچھ وی لکھیا اوہ ہٹ ہوگیا اے

————————–

دیوے نور دے جگے پئے نیں بخشے کالے بگے پئے نیں

 ناصر ہر تھاں پاک نبی دے کرم دے کنوں لگے پئے نیں

————————–

تینوں تاڑ چھڈیسی کوئی ٹنگنے چار چھڈیسی کوئی

 ماں باز آ نئیں تاں تیرا بھن بتھاڑ چھڈیسی کوئی

————————–

کل سیاپے چھڈے ہوۓ نیں پیار دے رشتے کڈھے ہوئے نیں

 میرے نبی دی شان دے جھنڈے ایتھے اوتھے کڈے ہوئے نیں

تیرے ناں تے وچ طوفاناں اساں تے بیڑے چھڈے ہوئے نیں

 ڈھاسن وچ بو جہل دے وانگوں جہاں ٹوے کڈھے ہوئے نیں

اوہناں ٹھٹھ خربوزے کھانے جہناں تمے کڈے ہوئے نیں

ویکھ کے پاک نبی دیاں شاناں کناں دے آنے تڈے ہوئے نیں

 بھوکن ساڈے ولیاں تائیں ایہہ کاہیں کتے چھڈے ہوئے نیں

ساڈے تے ایہہ بال وی ساڈے لنگر کھا کے وڈے ہوئے نیں

 ناصر اوہناں شرم کی کرنا نک جہناں دے وڈھے ہوئے نیں

————————–

مک گئے سوہنیا پھڈے سارے دوزخ وچوں کڈھے سارے

رب کہے گا ہن تاں خوش ایں تیرے منہ نوں چھڈے سارے

————————–

مدینے نوں ہن کوئی یثرب نہ آکھے ادب نال ہر کوئی بولے مدینہ

 اوہ تکڑی اجے تک نئیں تخلیق ہوئی جہدےاتے کوئی بندہ تولے مدینہ

 غلاماں نوں ناصر اوه تائیوں پسند اے پسند کیتا اے عربی ڈھولے مدینہ

————————–

 تاریاں دے وچ لو تیری اے پھلاں وچ خوشبو تیری اے

منکراں نوں وی بھل نئیں کوئی سوہنیا عظمت جو تیری اے

 ناصر شاہ نوں وی بخشا لئیں رب تال چوکھی رو تیری اے

————————–

جیویں جیبھ سلامت ہندی ہے دنداں دی بتری تھلے

 ناصر ورگے موجاں کر دے تیرے کرم دی چھتری تلے

————————–

سوچ خاں بھائیا آپ سیانائیں آقا نے جد حشر اچ آنائیں

 جس دم فیر سفارش کرسی دوزخ دے وچ کیہ رہ جانائیں

————————–

 میلاد تینوں عذاب لگدا اے برا کیوں تینوں ثواب لگدا اے

نبی دی عظمت گھٹائی رکھنا ایں دماغ تیرا خراب لگدا اے

————————–

نہ ہر جائی بن جا توں گینداں دے وانگوں کتے غیراں توں چوکے چھکے نہ کھاو یں

جے رب نوں وی مناونا ای مشکل دے ویلے تے پھر جا کے قسماں توں مکے نہ کھاویں

 بس اکود وارا اے آقا دا ناصر جتھے بے کساں نوں وی ملدا سہارا

 مرا مشورہ من مدینے چلا جا کسے ہور بوہے تے دھکے نہ کھاویں

————————–

مدینہ کرم دیاں چھاواں دا ناں اے مدینہ سکوں دیاں تھاواں دا ناں اے

 مدینے نوں تکنا گناہاں دا كقاره مد ینہ تے ناصر عطاواں دا ناں اے

————————–

جس کھیتی دا سائیں نہ ہووے اوہنوں اکثر سیہه پیندی اے

جیہڑا آکڑ جاوے ناصر اہدے سر وچ کھیہ پیندی اے

————————–

سب نور اجالا اک پاسے اونی تے اعلی اک پاسے

اک پاسے ناصر سب دنیا مرا کملی والا اک پاسے

————————–

کدی نئیں رہندے ستے چنگے مینہ وی نئیں بے رت چنگے

 جیڑا بوہا بوہا پھر دا اوندھے نالوں کتے چنگے

————————–

کرم نال سیراب تھل ہو گئے نیں اوہ آیا تے کھنڈر محل ہو گئے نیں

 اساں کملی والے دا میلاد کیتا اساڈے تے مسئلے ای حل ہو گئے نیں

————————–

.ذکر مصطفی دا کریندے جسائیں نبی دے جوڑے چمیدے جسائیں

نبی دے کرم نال محشر چ پل توں اسیں تاں دھرکاں مریدے جسائیں

————————–

کی نوبت وجدی پئی اے آپ دی محفل سجدی پئی اے

 ساڈے پلے کی اے دسو رحمت پردے کدی پئی اے

اج سوہنے دی محفل اندر گھڑی دسیندی حج دی پئی اے

 جو سوہنے دے ناں تے منگی اوہو بارش چجدی پئی اے

 جیہڑا عیب حضور چوں کڈھے اوہنوں سمجھو وجدی پئی اے

 ناصر دی ہن لاج نبھاویں لج تینوں بے لجدی پئی اے

————————–

تندی جئی اک اڈ چھڑیسن بندیاں وچوں کڈھ چھڑیسن

کھلے کھلوتے ہر منکر نوں وچ زمین دے گڈ چھڑیسن

گستاخاں نوں انج ڈانگاں دی چاہڑھ فرشتے وڈھ چھڑیسن

————————–

نبی اون والے نے تیرے تے میرے ہنیرے وی چمکن گے بن کے سویرے

 ہمیشہ توں رہی اے ہمیشہ توں رہنی نبی جی دی محفل غریباں دے ڈیرے

————————–

اکھ دا مٹکا بھرنا چاہنا دید حضور دی کرنا چاہنا

 مولا خواہش پوری کر دے شہر مدینے مرنا چاہنا

————————–

سندھ کی اے تے ہند کی چیز اے مے خانہ کی رند کی چیز اے

 سوہنیا تیرے پیار دے اگے ناصر شاه دی جند کی چیز اے

————————–

ہیلو ہیلو مدینے نوں کری جانا نمبر ایہو دل دے ایکسچینج وچ اے

ناصر شاہ کوئی جتھے وی وسدا اے میرے سوہنے حضورﷺ دی رینج وچ اے

————————–

سجدی سجدی سج جاندی اے جیہڑی محفل سجو ہووے

اوندھے ککھڑے رہ جاندے نے جیہندے پردے کجو ہووے

اوہ وسن دا ناں تھیں لیندا جیہڑا بدل گجو ہووے

پوچھل کنڈ تے رکھ لیندا اے جیہڑا پڑ چوں بھجو ہووے

ناصر اوندھا کیہ علاج ہے جہنوں خداؤں وجو ہووے

————————–

سرکاراں دے دامن تھلے جیہڑا آ کے لک جاندا اے

 اوہ آکھے تے اوہدےکہن تے چلدا دریا رک جاندا اے

 عربی، چن دی عظمت ناصر علماں عقلاں کولوں ودھ اے

 اس محبوب دی شان نئیں مکدی بنده آخر مک جاندا اے

————————–

خدا ساڈے سجدے وی منہ تے مریندا کدی پر اثر کائی گزارش نہ ہندی

 گناہواں دے تھل اچ اسیں ہوک مردے جے آقا دی رحمت دی بارش نہ ہندی

————————–

خدائے برتر نے سب توں اچا میرے نبی دا مقام رکھیا

نہ رکھیا ہووے کسے نے جیہڑا اوہ میرے آقا دا نام رکھیا

 حبیب کہہ کے حبیب اپنے دے اینج دی ڈنکے وجائے ناصر

کسے دے لب تے درود رکھیا کسے دے لب تے سلام رکھیا

————————–

 خدا مدینہ آباد رکھے مدینے باہجھوں نئیں واہ اساڈی

 مدینہ ہندا نہ دھرتی اتے تے اج نہ لبھدی سواہ اساڈی

 اسیں نکمے فضول ناصر نہ کوئی چالا اے بندیاں آلا

 کریم آقادے باہجھوں ہرگز کسے وی گھتنی نئیں گاه اساڈی

————————–

انشاء اللہ جڑتوں اک دن مک جائے گی دہشت گردی

 جھوٹ فریب سے رشوت روکو مک جاۓ گی دہشت گردی

 ناصر ایہہ کوئی مرض نئیں ایسا جس دا کوئی علاج نہ ہووے

 نافذ کرو نظام نبی دا رک جائے گی دہشت گردی

————————–

کیوں کڈھدے او شرم نوں اکھ چوں بے شرمی دے بو کے لے کے

 گل جے مرداں والی کوئی نئیں پالو نک وچ کوکے لے کے

دعوی عشق نبی دا کرنا سنت کولوں نسناں ناصر

دین دی آپ تے جڑ وڈھدے او بدکاری دے ٹوکے لے کے

————————–

کون اے تہانوں چھیڑن والا سوہنے کہنا امت نوں

جس ویلے وی غم دا کوئی طوفان پیا امت نوں

 نبیاں ولیاں حشر دے اندر کیہا غیر دے ولے جاؤ

کملی والے وچ کلاوے فیر لے لیناں امت نوں

————————–

وچ حشر دے ساڈے جیہاں نوں جد بخشان پیارے نکلے

 پیش ہون لئی رب دے در تے او گنہاروی سارے نکلے

اک پاسے سرکار دے اتھرو دوجے پاسے عیب اساڈے

 وزن ہویا تے عیباں نالوں آپ دے اتھرو بھارے نکلے

————————–

جتھوں جتھوں لنگسی سوہنا سانوں پوندیاں دساں جاسن

 اوندھے کرم دیاں مڑ ویکھیں چڑھدیاں اوتھے دهساں جاسن

 سامنے ہوسی رب دا جانی دوزخ ہوسی پانی پانی

جنت وچ میلاد دیاں مڑ ناصر اوندیاں چساں جاسن

————————–

جے بہہ سکنا این جا بہہ جا سفینہ سامنے ہوسی

 مدینے شہر جاون دا اوہ زینہ سامنے ہوسی

 تصور وچ کدی بہہ کے نظر دل ول جھکا دیویں

توں کر اعتبار ناصر شاه مدینہ سامنے ہوسی

————————–

خدا وی اک اےنبی وی اک اے تے ہک نوں دو کروکھاوے کیہڑا

 اوہ حدوں پاک اے اوہ بے حساب اے اوہنوں حاب اچ لیاوے کیہڑا

 خدا جے ہوندا کوئی ہور ناصر ضرور دوجا سجن بناندا

جے دوجا جگ اچ خدا ای کوئی نئیں دوا محمدﷺ بناوے کیہڑا

————————–

یثرب دے وچ سرکار آئے یثرب توں مدینہ بنیاسی

 یثرب دا ذره ذره وی انمول نگینہ بنیاسی

 توں ویکھیں پیار دا محشر وچ اک ہور قرینہ بن جانا

 سرکار نے قدم جو رکھنا ایں جنت وی مد ینہ بن جانا

بس لکھ لو ناصر شاہ دی گل ایہو نقطہ ای سمجھانا ایں

ایتھے وی مدینے جانے آں اوتھے وہی مدینے جانا ایں

————————–

ہن آخری ساہ بیمار دے نیں ناں وس مسکین دا چلے

 شالا یار دے قدماں وچ میری اس عمر دا سورج ڈھلے

ودے مارن جھاتیاں اکھیاں چون میرے اتھر کملے جھلے

 کرو ناصر یار دعا رل کے آ یار جنازے رلے

————————–

دلاں دے کرار تے سرور بڑے سوہنے نےماه کنعان وی ضرور بڑے سوہنے نے

ویکھ جے کوئی اللہ دی پیار والی اکھ نال نبیاں رسولاں چوں حضور ﷺ بڑے سوہنے نے

————————–

سخی کیڈا سوہنا لج پال کیڈا سوہنا ایں اللہ دے حبیب دا خیال کڈا سوہنا ایں

جیہڑے سال لگ جائے مدینے وچ حاضری لگدا اوہ سالاں وچوں سال کیڈا سوہنا ایں

————————–

ساڈے ول طوفان ہزاراں اوندے نے تے ٹلدے پئے نے

آقا کرم دی ڈھال دے اتے ہرغم ساڈا ٹھلدے پئے نے

ناصر شاه اندازہ کر لے آپ دا نام مبارک لے کے

 کتنے چلہے جلدے پئے نے کنے ٹبر پلدے پئے نے

————————–

اساڈا کم کدی کوئی نہ اڑیا اے نہ اڑنا اے

 وظیفہ اہدے ناں باہجھوں نہ پڑھیا اے نہ پڑھنا اے

 اسانوں ایہ تسلی اے نبی دا کوئی دیوانہ

 نہ ایتھے ڈوليا ناصر نہ وچ دوزخ سے سڑنا اے

————————–

اساڈے بخت دے اندر کدن کوئی جھول دسدا اے

 نظر اٹھدی اے جس پاسے عرب دا ڈھول وسدا اے

 مزه ویکھن دا وکھ دیوےے جے رب سینے دی اکھ دیوے

 مڑ اٹھے پہر اے ناصر مدینہ کول دسدا اے

————————–

بوندی حلوے کھیراں کھاؤ سنیوں گڑ وچ رنبے پھیرو

 دل دے شہر اچ ذکر نبی دیاں کلیاں مروے چنبے پھیرو

پاکاں دا ناں لیندے او تے رب نے پاک خوراکاں دتیاں

جیہڑا تہانوں ختم توں روکے اس ظالم نوں ٹنبے پھیرو

رحمت

جے ہے سن ایہہ کملے جھلے کیوں بدھے سن میرے پلے

میں ہن حصہ کڈھنا کوئی نئیں ایہناں نوں کلیاں چھڈنا کوئی نئیں

جے توں آج نئیں پانیاں ٹھلاں فیر ایہناں دے نال میں چلاں

 یا ایہہ میرے نال رلا دے ایہناں دے پچھلے لا دے

جے گنہ گار نئیں بچنا مولا یا پھر شیطان نے نچنا مولا

رب نے کہا سوہنیا سجناں من ٹھارا من موہنیاں سجناں

 تیرے پیار دا اکو حل اے میرے اگے کیہڑی گل اے

لے جا نال توں قسمت ہارے تیرے ناں تو وارے سارے

 سوہنیا سب نوں گھیر کے لے جا لے جا جھاڑو پھیر کے لے جا

————————–

وچ حشر دے ساڈے جیہاں نوں جد بخشان پیارے نکلے

پیش ہون لئی رب دے در تے اوگن ہاروی سارے نکلے

 اک پاسے سرکار دے اتھرو دوجے پاسے عیب اساڈے

 وزن ہویا تے عیباں نالوں آپ دے اتھرو بھارے نکلے

————————–

میں کوہجا  کملا بد عملا میں بے عقلا بے  چج سائیاں

 میرامنشی کیس وکیل وی توں تویوں میری عدالت جج سائیاں

ہے زر ہوندا میرے کول کدی میں وی کعبے جاندا بھج سائیاں

 میرا قبلہ کعبہ حرم وی توں تو یوں ناصر شاه دا حج سائیاں

————————–

او ہدی سمجھو قسمت بن گئی اے جہنوں آ گئی رات مدینے

سوہنے دے کرم دی ملدی اے ہر وقت زکوة مدینے

جنے ماڑے ہون بدل جاندے جا کے حالات مدینے

 کئی ناصر شاہ جہیاں کملیاں دی بن جاندی بات مدینے

————————–

توں بے وقوفاں نوں حال دس کے تے کلی پتراں چ ٹھوکی نہ کر

 توں چھوڑ غیراں دے کول باہنا پہاڑی کیکراں نوں چوکی نہ کر

جدوں وی آ جاوی یاد سوہنا توں ہاٹھ ہنجواں دی روکی نہ کر

 کرارے ہو کے وی کرے شامل وفا نبی نال پھوکی نہ کر

————————–

نہ بخت اپنے غریب سمجھیں ہمیشہ چنگے نصیب سمجھیں

جدوں وی ناصر کوئی آوے مشکل نبی نوں اپنے قریب سمجھیں

————————–

 حضور اتے اٹیک کر دے حیاتی دوزخ نوں بیک کردے

 میں ایسے ملاں وی ڈٹھے ناصر جو دین رب دا بلیک کردے

————————–

نور دے ہتھیں پیام خود بھیج دا اے بندیاں لئی اللہ انعام خود بھیج دا اے

 آقا ولے بھیج دا سلام جیہڑا بیلیو اللہ اس بندے تے سلام خود بھیج دا اے

————————–

غریبی را رتبہ بڑا ای بلند اے غریبی اے مصری غریبی ای قند اے

 ایہہ دسدا اے آقا دا کلیاں اچ جانا غریباں دی دعوت نبی نوں پسند اے

————————–

مرا لہجہ ناصر حسین ہو گیا اے مرے دل اچ سوہنا مکین ہو گیا اے

جدوں توں میں نعت نبی لکھ رہیا واں میں ہاں جنتی ایہہ یقین ہو گیا اے

————————–

توں وی عشق دی لذت چکھ لے ویکھن والی دل دی اکھ لے

ٹھوکر مار کے تحت توں ناصر سرتے آپ دے جوڑے رکھ لے

————————–

پارلا دے مینوں سوہنیا بوٹ تیرے کول اے

 اللہ دے پیار دا وی ووٹ تیرے کول اے

جیویں تیرا دل چاہے اونویں کر سکنا ایں

 ساری کائنات دا ریموٹ تیرے کول اے

————————–

حشروچ میں بخش دا کارڈ لینا چاہنا واں

 کرم وی میں تیرے کولوں گارڈ لینا چاہنا واں

 تیرا ای حشر تیک کہن مینوں منگتا

تیرے کولوں ایہو ای ایوارڈ لینا چاہنا واں

————————–

نظر طالب دی رہندی اے سدا مطلوب دے ولے

 محب تکدا ای رہندا اے فقط محبوب دے ولے

 محلاں والیاں دی رہی نظر سرکار ول ناصر

نظر سرکار دی ویکھی ابوایوب دے ولے

————————–

جے دکھ سردار نوں آوے اوہنوں سردار پچھدے نے

تے اوکھا وقت یاراں تے ہے آوے یار پچھدے نے

 ایہہ انصاری نے بوصیری دا ہے اعلان ہن ناصر

جنہوں کوئی نہ آ پچھے اوہنوں سرکار پچھدے نے

————————–

کریم عربی دے ناں توں صدقے شهد توں مٹھی زبان توں صدقے

سدا غریباں دے سرتے رہندی میں سبز گنبد دی چھاں توں صدتے

سرائیکی

 جہدے ناں کوں سن سن جہاں ٹھر دا پیا اے

زمیں ٹھر دی پئی آسماں ٹھر دا پیا اے

 میں ناصر محمد دا ناں جپدا بیٹھاں

 غلاماں دا سن سن کے ہاں ٹھر دا پیا اے

————————–

کرم بن کے سوہنا جے آیا نہ ہندا غریباں دا دل مسکرایا نہ ہندا

 اسانوں گناہواں دی دهپ ساڑ دیندی جے آقا دی رحمت دا سایہ نہ ہندا

————————–

حشر دے وچ وی سوہنے دیاں نعتاں پڑھ پڑھ جیواں گے

 ذکر دا دھاگہ عشق دی سوئی وچ پا کے زخم نوں سیواں گے

ایتھے وی سرکار دے ناں تے ناصر موجاں کرنے آں

 اوتھے وی سرکار دے ناں تے رج رج کوثر پیواں گے

————————–

مدینہ کرم دیاں چھاواں دا ناں اے مدینہ سکوں دیاں تھاواں دا ناں اے

مدینے نوں تکنا گناہاں دا كفارا مدینہ تے ناصر عطاواں دا ناں اے

————————–

جدا عشق دے نال متھہ نئیں لگدا کدی صاف دل دا اوہ جتھہ نئیں لگدا

 جہدی نال آقا دے ناصر نئیں بن دی اوہ بند وی ڈھڈھوں خرتھہ نئیں لگدا

————————–

جیہڑا پٹھا ٹھل جاندا اے اوہ قدماں توں ہل جاندا اے

جدر جاوے سوہنا ادھر ہر عاشق دا دل جاندا اے

اوہ سوہنے دا کیہ لگدا اے دشمن نال جو مل جاندا اے

 سوہنا نظر کرم دی ویکھے زخم ہجر دا سل جاندا اے

جے تھوڑا وی آپ توں منگئے بہتا سارا مل جاندا اے

جے بوصیری وانگوں سدئیے سوہنا خواب اچ مل جاندا اے

 اوہ نئیں مردا جس دا ناصر لگ مدینے ول جاندا اے

————————–

انج عرش اتے خیر الوری چمکیا چڑھدا سورج جیویں جا بجا چمکیا

 جتھے ناصر کسے پیر پایا نئیں اوتھے جا کے مرا مصطفی چمکیا

————————–

کدی بات کوئی بے تکی نئیں کردے محبت نبی نال سکی نئیں کردے

اسی کملی والے دے کمی آں ناصر کسے ہور دی جھولی چکی نئیں کر دے

————————–

ایہ پیار اهدا بھکیاں دا رج بن گیا اے کرم اهدا دھیاں لئی کج بن گیا اے

جدوں توں سجاونے آں محفل نبی دی اساڈی تے بخشش دا پج بن گیا اے

————————–

عقیدت دا کھڑیا چمن بن کے آئی محبت دی نوری کرن بن کے آئی

 دو عالم دے دولہے دے قدماں اچ ناصراجل آئی سی پر دلہن بن کے آئی

————————–

اساڈی غذا ذکر خیر الوری اے اسیں چلدے بجلی یا سلاں تے کوئی نئیں

 ثناء خوان آں کھانے آں آقا دے ٹکڑے کتے ساڈیاں یارو ملاں تے کوئی نئیں

————————–

عشق والی اگ یا تے لائی نہ جاوے جے لگ جاوے فیر ایہہ بجھائی نہ جاوے

 میری لاش آقا دے بوہے تے رکھنا بس اک شرط ہے مڑ اٹھائی نہ جاوے

میرا آقا سن دا اے ایہہ ہو نئیں سکدا مدینے میری دوہائی نہ جاوے

خرچ کر فقط کملی والے دے ناں تے کسے ہور پاسے کمائی نہ جاوے

 ہے سوہنے دے بوہے دی توہین ناصر صدا بوہے بوہےلگائی نہ جاوے

————————–

سب دا بتا سر جاوے گا شیطاں ویکھ کے مر جاوے گا

جے سوہنے نے نظر اٹھائی تپدا سورج ٹھر جاوے گا

 مرے نبی دا اکو اتھرو ٹھنڈا دوزخ کر جاوے گا

————————–

مرے کملی والے دا میلاد کیہ اے نبی توں مناون دا سوکھا طریقہ

 ایہہ پلکاں تے اتھرو ایہ ہاواں ایہہ ہوکے ہے محفل سجاون دا سوکھا طریقہ

جے رب نوں وی ملنا وی دساں میں تینوں ایک نقطے دی گل اے ایہ ناصر سمجھ لے

نبی دی غلامی توں کر لے ہے ایہو خدا تک جاون دا سوکھا طریقہ

————————–

جہدی راه تے ڈاکو اچکے نئیں پیندےکرم دیاں چھلاں نوں ڈکے نئیں پیندے

 مدینے چوں ناصر توں منگ جو وی منگنا ایں مدینے چوں منگتے نوں دھکے نئیں پیندے

————————–

ایہہ تے منیائیں حشر دے اندر کل دریاواں سک جانا ایں

ہونی دھپ کڑاکیاں والی ٹھنڈیاں چھاواں لک جانا ایں

 اساں تے اوس دیہاڑے ناصر وی میلاد منائی رکھنا ایں

 میرے نبی دی شان نئیں مکنی محشر دا دن مک جانا ایں

————————–

چن نوں حکم دے نال بلانا سوہنےلئی معمولی گل اے

سورج پچھلے پیر ہٹانا سوہنے لئی معمولی گل اے

 اک دو بندے ساڈے ورگے تھانے چوں چھڈوا نئیں سکدے

 لکھاں ارباں نوں چھڈوانا سوہنے لئی معمولی گل اے

————————–

يقين اتے چلدے تے شک تےنئیں چلدے

 پر افسوس اے کجھ بندے حق تے نئیں چلدے

اسیں اوہدے لنگر تے کرنے آں موجاں

 اساڈے کتے کوئی ٹرک تےنئیں چلدے

————————–

اوہ سوہنا اساڈا سہاراوی اے اوہ خورشید اے چن ایں ستارا وی اے

 میں سوہنے دے ناں اچ ایہ رنگ ویکھیا اے اور مٹھا وی اے نے کرارا وی اے

دل

غریب دا وی دل اے امیر دا دی دل اے

سینے وچ میرےجئے فقیر دا وی دل اے

 اکھ وی بناندی اے نشانہ سدا دل نوں

 پیار وی بناندا اے ٹھکانہ سدا دل نوں

 امیر اے غریب اے یا چنگا اے کہ مندا اے

دل نال رونقاں تے دل نال بندا اے

ڈهاوندا وی دل اے اسار دا وی دل اے

ڈوبدا وی دل اے تے تاردا وی دل اے

 دل ای تے زندگی دی دوستو دلیل اے

 دل ای اپیل اے تے جج اے وکیل اے

ویری دا وی دل اے تے یار دا وی دل اے

 بیلیاں توں جان سدا واردا وی دل اے

دل اے مکان اتے ول لا مكان ایں

 دل توں بغیر زندہ کیہڑا انسان ایں

 ول اچ دین این تے دل ای ایمان ایں

 دل توں بغیر نہ جہان ایں نہ جان ایں

 دل اچ پیار اتے دل اچ یار اے

 بدن دے وچ دل کلی مختار اے

ناتا جدوں توڑے کوئی توڑ دا وی دل اے

 رشتےمحبتاں دے جوڑا دا وی دل اے

 دل ای خزاں ایں تے دل ای بهار اے

 دل اچ ساقی اے سرور اے خمار اے

وصال وی ہے دل اچ دوری وی ہے دل اچ

 عشق دا عروج تے حضوری وی اے دل اچ

جلوه حق دا خزینہ وی اے دل اچ

دل اچ عرش اے مدینہ وی اے دل اچ

دل اچ ناصر اک نور دا محلہ اے

 دل اچ نبی اے تے دل اچ اللہ اے

————————–

کیا حال زبانی عرض کروں تساں ازل توں محرم حال او

 اساں لا وارث مسکیناں دا تاں رکھدے آپ خیال او

 اساں شکر ادا نہیں کر سکدے ہر دکھ تے سکھ وچ نال او

 اساں ازل توں منگتے ناصر شاہ تساں ازل توں ای لج پال او

————————–

جداں نظرے اٹھدی دھوڑ کداں دل منگدا دعا شالا توں ہوویں

 جداں نال ہوا مینڈا در کھڑ کے آکھے دل کملا شالا توں ہوویں

 جداں وقت نزاع دے جم کنوں روح ہوے جدا شالا توں ہوویں

کھلے اکھ جداں قبر دے وچ ناصر اگوں ڈھول مٹھا شالا توں ہوویں

————————–

ہر کوئی ویکھے گا ایہہ اوتھے ہر اک نوں محسوس ہووے گا

 سب توں وڈا میرے نبی دا محشر وچ جلوس ہوے گا

————————–

سنی نوں ایہ حکم ہووے گا ہن نہ ڈر توں

 بخشش پئی مبارک دیدی اجے کھلوتا ایں

 میرے نان را نعره لا کے اگے ودھ جا

 جنت تیری راہ پئی وہندی اجے کھلوتا ایں

————————–

سوہنا آکھے گا او سنيا عاشقاں اندر شامل ہو جا

آج منکر نوں ایہہ سمجھا دے ہن نے جھليا قائل ہو جا

لاندا رہیا ایں توں سرکار دے ناں دے نعرے دنیا اندر

 کون اے تینوں روکن والا جنت اندر داخل ہو جا

سوہنے کہیا

تیرے عیب دا گرد غبار اج دھل جائے گا تینوں ویکھ کے دوزخ ہوشاں بھل جاوے گا

بوہے کول توں ناصر میرا ناں لے چھڈیں آپے جنت دا دروازہ کھل جاوے گا

————————–

اوہ جھلا اے جو آندها اے میں شہر مدینہ کی کرنا

میں کہنا واں جو انج  آکھے اوہ یار کمینہ کی کرنا

 اک پاسے چمک ہے لعلاں دی اک پاسے گلی اے لج  پالاں دی

 آ درلج پال دا مل بہئے کوئی ہور خزینہ کی کرنا

تیرے عشق دا ڈیوا بلدا رہے میرے دل دا ٹی وی چلدا رہے

سکرین تے نظریں توں آویں اساں ڈش انٹینا کی کرنا

————————–

غلام ہوندے نے در تے حاضر تے عیب کج وی مدینے ہوندے

 اساڈی طرفوں وکیل ساڈے اساڈے جج وی مدینے ہوندے

 اساڈی مکے دی حاضری تے وی مہر ناصر مدینے لگدی

 مدینے ہوندے نے ساڈے عمرے اساڈے حج وی مدینے ہوندے

————————–

ٹٹے پھٹے ذوق نوں عشق دے کل تے لالیئے پاک رسول دی محفل اندر دل تے لالیئے

 ناصر سوہنا رب کولوں چھڈوا تے لئے گا آپاں وی کجھ  اپنے ولوں ٹل تے لالیئے

————————–

رب دا پاک خلیل اگ نوں گلزار بناون آیا

یوسف حسن خزینے لے کے شان وکھاون آیا

روح اللہ اس دنیا اتے زہد کماون آیا ناصر کملی والا سب نوں سینے لاون آیا

————————–

جہناں ڈرنا اے فتویاں توں اوہ بن منصور نئیں سکدے

 جو دل خالی نے درداں توں اوہ ہو منظور نہیں سکدے

 ایہ گل اے لیک پتھر تے جے سوہنا مہربان ہویا

سزا دینا تے اک پاسے فرشتے گھور نئیں سکدے

————————–

لے جا درد حضور دے در تے ہیریاں دے بھا سیل ہو جانی

 رب دے مجرم پہنچ مدینےاوتھے تیری بیل ہو جانی

————————–

نہراں نوں پانی دیندا اے ہر اک دیاں فصلاں بھیندا اے

اوہ اپنی آپ مثال ہوندا دریا کتنا لج پال ہوندا

————————–

نور وی چادر تن دی پئی اے گل دکھیاں دی بن دی پئی اے

 ناصر جد توں سوہنا آیا رات وی تارے جن دی پئی اے

————————–

جنت ساڈے راه پئی ویکھے کتے کیسے کرم حضوراں

 ناصر ایہ نیت دا پھل اے کسے نوں حورے کسے نوں حوراں

————————–

اساں تے اس دنیا تے آکے ناں کجھ کھٹیا ناں کجھ وٹیا

 ایہہ سوہنے دا کم اے جہنے وَل وُل کے جا جنت گھتیا

————————–

سب اہل جنت پچھن گے کیا ایہدا ای نیم مدینہ اے

 ایہہ تے ویندے رہے آں دنیا تے ایہ تے سیم ٹوسیم مدینہ اے

————————–

عیاں نال مکالے ہو گئے گندے کوڑھے ہوۓ وتنے آں

شرم دے پانی اندر ڈب کے دل دے تھوڑے ہوئے وتنے آں

 اکو آس اے کرم تیرے دی ناصر شاہ جہے بے عملاں نوں

 توں جو ساڈی پیڑ مناویں تائیوں چوڑے ہوئے وتنے آں

————————–

پیا کہندا سی اک مولوی رکھ حشر وی یاد تر یک

 اوتھے پل توں لنگھناں پئے گا اے دنیا دے وسنیک

 تلوار توں تکھی ہوےگی اتے وال توں بہت بریک

اونہوں وہندیاں نکل جائے گی ہر اک بندے دی چیک

 اوس دن توں منگ پناہ توں جدوں غضب دے چلے بمنب

جدے پلے عمل نہ ہون گے اوہنوں دین کے اوتھےجھنب

میں آ کھیا وڈیا زاہدا رحمت ول نظراں مار

تلوار توں تکھی ہووے گی ایہ منیاں اوہدی دھار

 اساں پیر جدوں اے رکھناں ڈر رہنا مول نئیں یار

ساڈی اکھیاں سامنے ہون گے کل عالم دے مختار

انہاں خیر اساڈی منگنی جیہڑے ساڈے ہین وکیل

ساڈے پیراں تھلے رکھے گا پر آن کے جبرائیل

 جیہڑا نئیں وسیلہ من دا اوہدے پیر نئیں سکنے جم

 اوہنے جس دم پل تے آؤناں ڈگے گا وچ دھڑم

میں آکھیا وڈیا عابدا نہ سانوں . بہت ڈرا

 اس دن پر کدھر جان گئے اوہدی رحمت دے دریا

جدوں میرے نبی نے دیوناں سر سجد ے اندر پا

بس فیر نہ پچھ توں دوستا انج کرسیں کرم خدا

جا بخشيا ہر گنہگار نوں آکھے گا انج خدا

 اے سوہنیا تے من موہنیا ذرا سر سجدے چوں چا

دل کردا ای جس دروازیوں امت نوں آج لنگھا

 اوہنوں ویکھ کے غصہ رب دا ہو جاناں ٹھنڈا ٹھار

آ ناصر شاه دی من لے اوہدے ناں دا نعرہ مار

 گل ناصر شاہ ہے اتنی اسیں ہاں بے شک گنہگار

 ہر او کھے وقت اچ آن کے خود نبڑن کے سرکار

اسیں إک ہڑپا مارناں جا پیناں  پل توں پار

بس ایسے ذوق چ سنیاں اوہدے ناں دا نعرہ مار

————————–

گج کے آئے ہاں گج کے جاواں گے سج کے آئے ہیں سج کے جاواں گے

کملی والے دی اسیں محفل چوں خالی آئے ساں رج کے جاواں گے

————————–

مدینہ کرم دے خزینے دا شہر اے مدینہ عطا دےنگینے دا شہر اے

جے کوئی میتھوں میری پسند پچھے ناصر مدینے وا شہر اے مدینے دا شہر اے

————————–

جے حق دی پہچان رب کراوے تے ہندے حق دے نظارے لوکو

 بنا کے سوہنے دے نال رکھونئیں فیر اوندے خسارے لوکو

 ایہہ میرے دل دی صدا اے ناصر نبی دی سونہہ ایں خدا دی سونہہ ایں

 نبی دی ماں ای جے نئیں مسلماں تے فیر کافر او سارے لوکو

(محشروچ)

کرم دے مینہ اچ بھجن دے. ان گھجیاں نوں گجھن دے

 مولا اج تاں عیب نہ پھول آج کجی اے رجھن دے

(ابلیس)

 توں کر کے گمراه بندیاں تائیں تے رب توں لتراں دی دادلئیں

توں بابے آدم دا ردیا ہویائیں توں ذمے فسق و فساد لئیں

توں اگے اکڑ کے نال رب دے جہانوں گئیوں جیویں شیطاناں

حشر دے وچ وی جے اللہ چاہیا توں کھا کے جتیاں سواد لئیں

————————–

ایہہ سنیاں کہنیا حشر دے اندر اساتھوں ربا کلام سن لے

بٹھا کے مخلوق ساری اگے توں نعت خیر الانام سن لے

 اساڈے پلے تے ہور کوئی نئیں پر اکو ناصر جیہاں نوں مان ایں

توں یار اپنے تے ساڈے کولوں درود سن لے سلام سن لے

————————–

عقل دا سینہ سڑیا رہنا عشق نے گل تے اڑیا رہنا

 سارے دریا سک جانے نیں کرم دا دریا چڑھیا رہنا

————————–

سمجھ لو ایس  مسئلے داحل ٹھیک ٹھاک اے

خدا نوں مناون دا ول ٹھیک ٹھاک اے

 چلو سارے آقا دے بوہے تے ناصر

خدا نال سوہنے دی گل ٹھیک ٹھاک اے

(محشروچ)

 سارے طوفاں ٹھلی بٹھائے رب دا بوہا  ملی بٹھائے

 او ویکھو امت دا والی سب نوں جنت گھلی بٹھائے

(رب نے کہنا محشر اندر)

 کر کے یار نتارے لے جا خاص الخاص پیارے لے جا

 توں ایں میرا چن محبوبا اپنے نال ستارے لے جا

سوہنے کہناں اللہ سائیاں پینگھاں عشق دیاں کیوں پائیاں

ہے توں آج نئیں آکھے لگناں طعنے دیسن کل خدائیاں

 آلے درواں مارے لے جا نال گنا ہیں بھارے لئے جا

اجے وی جے نئیں راضی سجناں گندے مندے سارے لے جا

میں کملے توں مولا سیانا بنا دے مدینے اچ میرا ٹھکانا بنا دے

 عطا کر نبی دی محبت دی بیڑی تے عشق نبی توں مہانا بنا دے

 نہ لندن نہ پیرس نہ دلی دا شوق اےمدینے دا مینوں پر اہنا بنا دے

————————–

عقل دے بوٹے وڈھو لوکو عشق دے جھنڈے گڈو لوکو

 دل دا کھوہ مڑ پاک ہووے گا پہلے کتا کڈھو لوکو

جے لینا جے خیر کرم دا دل دے دامن اڈو لوکو

 جنت دیوے دوزخ دیوے ایہہ گل کرم تے چھڈو لوکو

 چلو شہر مدینے ناصر ہر شے ایتھے چھڈو لوکو

————————–

اپنےخصم نوں چھڈ کے جانا چنگا نئیں بندہ لگے ادھورانا چنگا نئیں

 جس دے تن اچ عشق حضور دا رچیا نئیں اس پاگل نوں نعت سنانا چنگا نئیں

————————–

جے اوہ سوہنا نال نہ ہویا حشر نوں ڈاڈھی تنگی ہوسی

کتیائیاں دے بدلے اوتھے آتھر چنڈ وی چنگی ہوسی

جے سوہنے دا سنگ ملیا تے نال کرم دیاں موجاں ہوسن

 ناصر شاہ سرکار دا صدقہ اوتھے موجاں ای موجاں ہوسن

————————–

دل دی نگری آباد کر چھڈو روندے ہوئے نوں شاد کر چھڈو

 قید کر کے مدینے ناصر نوں فکراں کولوں ازاد کر چھڈو

————————–

روشنی دے نقیب ہو جاؤ دوستو خوش نصیب ہو جاؤ

 نیڑے رب دے جے ہونا چاہندے او مصطفی دے قریب ہو جاؤ

————————–

ہو کے بھرن نوں جی کردا اے ڈب ڈب ترن نوں کی کردا اے

سنیا ایں ایں قبر اچ سوہنے اؤنا ہن تے مرن نوں جی کردا اے

————————–

جدوں کرم خدا دا یار کرے رب کیوں نہ بیڑا پار کرے

دل سینے دے وچ رہندا نئیں جدوں اکھ سوہنے دی وار کرے

 اہدے خلق نے کیتے کم جیہڑے نہ توپ تے ناں تلوار کرے

جس رونا دھونا سکھیا نئیں اہدی اکھ کاہنوں دیدار کرے

 اوتھے بولن وی بے ادبی اے بندہ چپ چپ وچ اظہار کرے

————————–

پیار دے ڈھنگ مدینے ویکھے رب دے رنگ مدینے ویکھے

پھر دے جبرائیل وی بن کےمست ملنگ مدینے ویکھے

————————–

جو تیرے توں وکھ ہو جاندا اوہ گلیاں دا ککھ ہو جائدا

کدی تے انج میں تکدا توں سارا جسم ای اکھ ہو جاندا

————————–

در سرکار دا چھڈ کے جان دا فیده کیہ لعنت بجہ پیٹے پان دا فیدہ کیہ

 سوہنے دا دروازہ چھڈ کے ناصر شاه بوہے بوہے دھکے کھان دا فیدہ کیہ

————————–

اوس گلی چوں إسراں لنگھناں چنگا نئیں رولا پا کے خیر وی منگناں چنگا نئیں

 اچی گل تے اک پاسے ہے ناصر شاه شہر مدینے اچا گھنگناں چنگا نئیں

————————–

تری اکھیاں دی گہرائیاں نوں قربان سمندر جھیلاں

 جدوں اس موضوع تے گل اٹکی دتے سٹ ہتھیار وکیلاں

 قرآن توں ودھ کیہ دس سکدے ایہہ اہل نظر تفصیلاں

 اس بحث اچ پئے کے ناصر شاہ ہو جاندیاں ختم دلیلاں

رب نے کہنا

 امت اتے میرے کرم دی چھاں تے ویکھ

 ساری جنت سج گئی تیرے ناں تے ویکھ

 تیرا رب پیا تیرے ولے ویہندا اے

 توں وی سجدیوں سرنوں چک کے تہاں تے ویکھ

حشر دا منظر

غوث قطب ابدال وی لے جا اپنے یار کمال وی لے جا

اپنی ساری آل وی لے جا بو ذر اتے بلال وی لے جا

 اپنےنال شہید وی لے جا داتا قطب فرید وی لے جا

 ایہہ سب تیرے نور اجا لے لے جا نال توں اللہ والے

عالم فاضل قاری غازی لے جا روزے دار نمازی

 باقی جو کجھ رہ جاوے گا میرے دل اوہ پے جاوے گا

 اج ایناں نوں ٹھیک کراں گا جتیاں نال بریک کراں گا

 چھڈ جا ایتھے چور اچکے پین دے اج ایناں نوں دھکے

 انہان دا دامن چاک کراں گا انہاں نوں ساڑ کے پاک کراں گا

کرایہہ مسئلہ حل دیاں گا تیرے پچھے گھل دیاں گا

سوہنے کہنا سوہنا اللہ میں نئیں جانا جنت كلا

جب چاہنا ایں خوش میں ہوواں ترے سامنے آج ناں رواں

 کرن دے پھر اج میر یا ربا میں نئیں تکناں سجا کھبا

 گندے رکھ بڑ بولے رکھ لے ماڑے چنگے کولے رکھ لے

یا اپنے ول جاون دے توں یا میرےول آون دے توں

میں ایہ صدمہ جرنا کوئی نئیں ادھ پڑدھ اج کرنا کوئی نئیں

 بھاویں پلے تے کانے نیں میں نے نال ای لے جانے نیں

اج ویلے دی نتھ پھڑا دے سب کجھ میرے ہتھ پھڑا دے

رب نے کہناں سوہنیا سجناں میں تے تیرے ای آکھے لگناں

رحمت وی پر تول اٹھے گی ربدی قدرت بول اٹھے گی

 جس دم توں سجدے وچ پیناں دوزخ وچ اک جی نئیں رہناں

 سب توں سوہنا گھیر کے لے جا آلے جھاڑو پھیر کے لے جا

————————–

چڑھے ہے شیطاناں دی ڈھاکے نہ ہندے

ذلیل ایسں دنیا تے آ کے نہ ہندے

 اسیں مصطفی دے جے بن جاندے ناصر کدی آئے دن ایہہ دھماکے نہ ہندے

————————–

کوئی کہندا اے گلاں تے باتاں دا زور اے

کوئی کہندا اے ذاتاں صفا تان دا دور اے

 کوئی کہندا اے قلماں دواتاں دا دور اے

 کوئی کہندا اے چنگیاں براتاں دا دور اے

 کوئی کہندا اے ظلماں آفاتاں دا دور اے

 کوئی کہندا اے دن نوں وی راتاں دا دور اے

جے ناصر توں پچھوتے سارے نیں جھوٹے

فقط مصطفی دیاں نعتاں دا دور اے

————————–

جے زردار کردے نیں زردار دی گل تے دلدار کردے نیں دلدار دی گل

 کوئی کردا آقا دے دربار دی گل کسے لب تے ہے اہدے دیدار دی گل

میں صدقے دو عالم دے والی توں ناصر جہدے لب تے رہندی گنہگار دی گل

————————–

کسے دے لباں تے خزینے دی گل اے کسے لب تے طوفاں سفینے دی گل اے

 بس اوہو ای چنگا اے دنیا تے ناصر جہدے لب تے رہندی مدینے دی گل اے

————————–

ایہ عشق اے ایہہ پتا وی کھٹرکن نئیں دیندا

کے نوں ایہ سینے تے رڑکن نئیں دیندا

 کریں عشق جم جم پر ایہہ سو چیں ناصر

ذبح کرکے چھڈ دا اے پھڑکن نئیں دیندا

————————–

زباں اتے لگ جانے چپاں دے تالے

اوتھ پاون لئی تینوں ترلہ نئیں لبھناں

نبی نال جے کر بنا کے نہ رکھی تے پھر

 تینوں جنت چوں مرلہ نئیں لبھناں

————————–

سنیاں تینوں حشر دے اندر ذرا نہیں رہنا غم

مفتو مفتی تیرا اوتھے بن جانا ایں کم

 توں اک مجرم ترے پیچھے ہونے لکھ وکیل

سارے تیری بخشش دے لئی کرن گے آن اپیل

 بوبکر و عثمان علی وی ہونے تیرے ول

اوناں کسے فرشتے نوں وی کرن نئیں دینی گل

حسن حسین تے بی بی زہرا کرن گے آن حمایت

ہندیاں ہندیاں ہو جانی ایں تینوں ساری رعایت

 داتا خواجہ بابا ورگے کرن گے آ امداد

نالے پیر مجدد نالے خود شاه بغداد

 انشاء اللہ آ نئیں سکدا دوزخ دا پھر سیک

 سب توں وڈی ہونی تینوں پاک نبی دی ٹیک

کہن گے سارے یار خدا دے ساڈے ولے آ

اج کیوں ڈرنا ایں جنت ولے بھنگڑے پاندا جا

————————–

سجدے اندر پاک نبی نے بولنے پیار دے بول

میرے سامنے میری امت دے ناں دفتر پھول

کانے پلے سارے ربا میرے اگے لا

 چھیتی چھیتی ایناں دے لئی در جنت دے کھول

————————–

سوہنے کہناں حشر دے اندر تہاڈا بتہ سار دیاں گا

گھبراؤ ناں دوزخ نوں میں ہتھیں تالا مار دیاں گا

کٹھی کر کے امت ساری سبھناں نوں دیدار دیاں گا

اکو اتھرو سٹاں گا تے سارا دوزخ ٹھار دیاں گا

————————–

سوہنے کہنا اچی اچی اج پکار دے چلو

پڑھ پڑھ نعتاں محل وفا دے ہن اسار دے چلو

 آی سیہ سفید دا مالک مینوں رب بنانا

میرے ہندیاں جنت ولے چھالاں مار دے چلو

————————–

ہجر دی سینے چوں باس نکلے ایہہ دل وی دل چوں پیاس نکلے

 کدی تاں رج کے سناواں دکھڑے کدی تاں دل دی بھڑاس نکلے

————————–

شہر مدینے سونہہ کڈھ لیئے چٹا چن جہیا منہ کڈھ لیئے

 سوہنے اگے عرضاں کرکے ناصر دل دا دھونہہ کڈھ لیئے

————————–

جو عشق دے نئیں اصل پڑھیا اوہ جو وی پڑھیا فضول پڑھيا

 زمانہ سارا پڑھایا سوہنے نئیں آپ بھاویں سکول پڑھیا

————————–

اس طرح لب تے حرف دعا چمکیا چڑھدا سورج جیوین جابجا چمکیا

 جتھے اج تک کسے پیر پایا ای نئیں اوتھے جا کے میرا مصطفی چمکیا

————————–

جے در داں دا ول . اچ قبیلہ نہ ہندا مقدر دا اک ساوا تیلہ نہ ہندا

 ساڈی تے ناصر سوہاہ وی نہ لبھدی جے سوہنے نبی دا وسیلہ نہ ہندا

————————–

ول اچ عشق انگارے بھر لے چنگا راہسیں

 جو دکھ آوے ہس کے جر لے چنگا راہسیں

 ڈاہڈھی  مہنگی ہے ایمان وی کھیتی اینوں

 واڑ نبی دے پیار دی کر لے چنگا راہسیں

————————–

سوہنے آکھناں حشر دے اندر بھانویں کڑمیو دھوتے ہوئے او

 ٹیٹاں وٹو جنت الے بھاویں اجے اتھائیں کھلوتے ہوئے او

————————–

ہر کوئی خوش اتھائیں ہو جاسی جد سوہنا خود سائیں. ہو جاسی

اوندھے ہک اتھرو دا صدقہ جنت کناں تائیں ہو جاسی

————————–

مشکل نس دی گھر جانا ایں دل تے کلیجہ ٹھر جانا ایں

 توں تربت وچ پیر چا رکھیں ساڈا بتا سر جانا ایں

————————–

مہکے پھل تے باغ نکھر گئے ظالم اپنی موتے مرگئے

سوہنا جس دم آیا ناصر ظالم جابر مٹھیں کر گئے

————————–

جے سوہنا نہ ہووے تے کجھ وی نہ ہوے اوہدے نال دنیا را دل لگا ہویا اے

خداناز اٹهاندے اے تائیں اندھے ناصر اوندھے اتے رب دا وی ٹل لگا ہویا اے

————————–

سرکار دے بارے جس ویلے تنہائی وچ بیٹھ سوچیندائے

سانوں مل گیا شاہاں دا شاہ مفتی قسمت تے ناز کریندائے

ایسے واسطے ہر اک مشکل وچ اوہنوں ناصر سور لویندائے

جہندی کنڈ تے اوہ لج پال ہووے اوہنوں گجیاں کدن سنیدائے

————————–

غیراں کولوں بچ او یار اپنے یار نوں جچ او یار

کوٹھے چڑھ کے با نگاں دے ڈھڈھ وچ هئی جے سچ  او یار

پاک نبی دے عشق دیاں کھیڈاں گئیاں مچ او یار

سن کے نعتاں کہندے لوک ویری ویری مچ اویار

ناصر یار مناون لئی عاشق پیندے نچ او یار

————————–

جیہڑادر در وکدا رہندا. یار دے منہ نوں سکدا رہندا

ناصر اوہنوں کہڑیاں تھوڑاں جہڑا بن کے اک دا رہندا

————————–

جیہڑا عشق دا چور ہووے گا اوہ زندہ در گور ہووے گا

کردا رہو توں کر نبی دا تیرا ٹہکا ہور ہووے گا

نال ہووےگا ساڈا مدنی سانوں ڈر نہ بھور ہووے گا

پاک نبی دے ہر عاشق دا رتبه ای کجھ ہور ہووے گا

اوہ رکھے گا پیر ز میں تےجنت دے وچ شور ہووے گا

————————–

جے سوہنا نہ ہوے تے کجھ وی نہ ہوے

اوہدے نال دنیا دا دل لگا ہویا اے

خداناز اٹهاندا اے تائیں اندھے ناصر

اوندھے اتے رب دا وی ٹل لگا ہویا اے

————————–

سوہنا وچ غلاماں ہوسی رحمت لائیاں جھڑیاں ہوسن

آگے پیچھے نوکر چاکر حوراں ہتھ بند کھڑیاں ہوسن

اوتھےوی میلاد ہون گے اوتھے رونقاب بڑیاں ہوسن

والضحی دے مکھڑے اتے طہ دیاں لڑیاں ہوسن

میرے نبی دے منکر دیاں حشر دے اندر رڑیاں ہوسن

مک گھسنےلتر پولا ڈاڈھیاں اوکھیاں گھڑیاں ہوسن

ناصر شاه غلاماں دیاں اوتھے گڈیاں چڑھیاں ہوسن

————————–

بوتھے ڈنگے ہو جاون گے ! رحم دے بوہے ڈھو جاون گے

منکر تائیں فرشتے اوتھےلتراں نال کھلو جاو ن گے

————————–

مشکل ساڈی حل ہو گئی اے پکی ٹھکی

رحمت ساڈے ول ہو گئی اے پکی ٹھکی

جنت سوہنیا تیریاں خاص غلاماں لئی اے

رب نال اوہدی گل ہو گئی اے پکی ٹھکی

. ————————–

حياتوں خالی اے جیہڑا بندہ اوہ کپڑے پا کے وی ننگا لگدا

رذیل بندیاں دے کول بہہ کے شریف بندہ بے ڈھنگا لگدا

کسے دے بوہے توں خیرمنگناذلیل کم ایں کمینہ پن ایں

فقط مدینہ ہے ایسا ناصر کہ جتھے منگتا وی چنگا لگدا

————————–

میں آں ہجر دا اٹھدا شعلہ بجھنا چاہواں بجھ نہ ہووے

دھونی دیندیاں نے انج یاداں اپنے آپ دی سجھ نہ ہووے

رل مل کے ایہ کرو دعاواں اج محفل وچ آکھے سوہنا

جا میرا ایں اج توں ناصر شالا تینوں کجھ نہ ہووے

————————–

باہروں وی تھاں دکھدی راہندی جتھے اندر پھوڑا ہووے

اس کی چنگا نظری اونا جیہڑا اندروں کوہڑا ہووے

ہے آ جاوے محفل والا رنگ محفل را دوڑا ہووے

عشق دی دولت چوکھی دیویں بھاویں پیسہ تھوڑا ہووے

ناصر عاشق مر نئیں سکدا جے نہ اک وچھوڑا ہووے

————————–

تیری کوئی گل رب نئیں موڑی تیتھے اپنی مرضی چھوڑی

سانوں یاد حشر وچ رکھیں جیوی حسن حسین دی جوڑی

————————–

ہن ایہ قطن خراب نہیں ہوندی ایہناں توں قطن عذاب نئیں ہوندے

ایہہ تیرے توں میرا سجناںسجناں نال حساب نئیں ہوندے

پکی عشق دی گنڈ ہو جاوے دن تے رات دی ونڈ ہو جاوے

آ جائے اسلام جے ایتھے سارا ختم پکھنڈ ہو جاوے

اوہدے پیر دی جتی بن کے ہنڈ جاویں جے ہنڈ ہو جاوے

لیئے نام جدوں آقا دا منہ وی مٹھا کھنڈ ہو جاوے

سوہنا آپ اٹها ليندا اے جس دی بھاری پنڈ ہو جاوے

آقا دا اک اتھرو تک کے دوزخ دے وچ ٹھنڈ ہو جاوے

جد میلاد دا ہوکا دیئے آپے اکٹھا فنڈ ہو جاوے

کنڈ زمین تے لگدی ناصرجے سوہنے نوں کڈ ہو جاوے

————————–

میرے نبی دے آسے پاسے چن ستارے گھمدے ہے سن

جے پوندے سی ہتھ پھلاں نوں پھل ہتھاں نوں چمدے ہے سن

————————–

سوہنے دی گستاخی کر کے رب دے غضب دی چنڈ نہ کھاویں

لے کے نام حضور دا بھاویں ساری زندگی کھنڈ نہ کھاویں

————————–

عشق دے خاص نگینے دے دے درداں والے سینے دے دے

بن جائے میری موت مثالی ربا موت دینے دے دے

————————–

بخت وی راه تابندہ ہو گئی رات سیاه شرمندہ ہو گئی

سوہنے دے قدماں وچ آکےموت وی ناصر زندہ ہو گئی

————————–

جاگی سارے جگ دی بارات تیرے سامنے

سب کچھ کیتا اوہدی ذات تیرے سامنے

تیرے آگے ڈھکی چھپی بھلا کہڑی گل اے

رب نے بنائی کا ئنات تیرے سامنے

جدوں بت خانے وچ بتاں تینوں ویکھیا

ڈگ پنے لات تے منات تیرے سامنے

رب نے بلا سکے سارے سوہناں نوں سوہنیا

ونڈی تیرے نور دی زکوة تیرے سامنے

حاضر تے ناظردا رولا ملاں پائیں ناں

کر چھڈے ٹی وی نے حالات تیرے سامنے

————————–

جیہڑے جان نال شہر مدینے اوہناں نوں خیرنئیں مکے پیندے

ہر چولھے دی اگ جوسیکے اوہنوں تھاں تھاں دھکے پندے

————————–

او ہدیاں مقدراں نوں زینہ لگا ہویا  اےجالیاں دے نال جهدا سینہ لگا ہویا اے

تسی راۓ ونڈ جاؤ تہاڈا ایہہ نصیب اےسنیاں دےناویں تے مدینہ لگا ہویا اے

————————–

گرم دا ڈیوا جگ جانا ایں آخر جنت وگ جانا ایں

ناصر شاه سرکار دا صدقہ ساڈانرچو لگ جانا ایں

————————–

سمجھو کہ نبی دے سفینے وچ بیٹھے او سامنے آئینہ اے آئینے وچ بیٹھے او

حضور دی اے محفل کے حضور موجودنےسمجھو کے سارے ای مدینے وچ بیٹھے او

————————–

شکوہ تھاں تھاں کردا کیوں ایں زندگی ہتھوں مردا کیوں ایں

موت وی سنت ہے سوہنے دی ناصر موت توں ڈردا کیوں ایں

————————–

خوش ہوندے نے راہی اکثر جد وی راہ تے رکھ لگدا اے

ساوے روضے دی چھاں تک کے شیطاناں نوں دکھ لگدا اے

چن ستارے سورج سارے اوتھوں لشکاں لیندے ناصر

سب توں وڈا حسن دا ڈیپو میرے نبی دا مکھ لگدا اے

رب نوں فورا جھک جاواں گے موئیاں وانگر مک جاواں گے

جے رب ہو یا بہتا غصے سوہنے پچھے لک جاواں گے

————————–

اسانوں نبی دی غلامی کے مان ایں غریباں دے دل دی کلی کھلدی پئی اے

اساڈی عبادت دی نئیں لوڑ اوہنوں اسانوں تے جنت فری ملدی پئی اے

————————–

ہو گئی ایہناں دے نال بتیری جان وی دیہہ کوئی گھٹدی اے حمت تیری جان وی دیہہ

اچیاں شاناں والیا ربا جھگڑا چھڈ آخر ہے ایہہ امت میری جان وی دیہہ

————————–

سوہنے کہنا او گنہا رواج نہ کدرے سنگ جائیا جے

ڈھنگ میں تہانوں دس دیناں واں ویکھی رب دے رنگ جایا جے

میں اللہ دے سامنے ہو کے پیار دے ہاڑے پاون لگاں

اوہ وی میرے نال پیار کرے گا تسی وی کولوں لنگ جایا جے

————————–

کسے نوں بس اپنی کمائی تے ناز اے کسے شخص نوں پارسائی تے ناز اے

ایہ ناصر کرم نئیں نے فیر ہور کیہ اےاسانوں نبی دی گدائی تے ناز اے

————————–

کسے نوں مقدر دے زینے تے ناز اے کسےشخص نوں بس خزینے تے ناز اے

اساڈا تے ناصر ایہو آسرا اے اسانوں نبی دے مدینے تے ناز ا اے

————————–

تیری فوج نے حملے دی سونہہ عشقا تیرے عملے دی سونہہ

تیرے کملے سب توں دانے تیرے ہر اک کملے دی سونہہ

جس دے سامنے عرش وی ہیچ اے تیرے اچے شملے دی سونہہ

تینوں اک نے اک بنایا ناصر مینوں کلمے دی سونہہ

————————–

اج درد اویسی منگ ایتھوں اج جامی ورگی ٹور وی منگ

کوئی بین نئیں آج مداواں تے بھاویں اچا پایا شور وی منگ

لج پال دی کرم نوازی اے کر ناصر شکر ادا رب دا

سب کجھ منگتے نوں دے کے تے مڑ کہندا اے کجھ ہور وی منگ

————————–

میں اک عاجز بندا تیرا مینوں اک خزینہ دے دے

جو منگاں محبوب اپنے دا مینوں سمجھ کمینہ دے دے

میرے حصے والی جنت دے دیویں توں ہور کسے نوں

ایہدے بدلے وچ ناصر نوں مولا صرف مدینہ دے دے

لوں لوں توبہ توبہ کردا ہور گزارش کی لے آواں

گاؤندی پئی اے اکھ ملہاراں ہور میں بارش کی لے آواں

ہن وی جے نہ بخشیں مولا بے پرواہ ایں مرضی تیری

تیرے عربی ڈھول توں وڈی ہور سفارش کی لے آواں

————————–

 تیرے بوہے دے جو سوالی نیں

بن کے دنیا دے سیٹھ بیٹھے نیں

اپنے جھنڈے دی لاج رکھ آقا

تیرے جھنڈے دے ہیٹھ بیٹھے نیں

————————–

دید دے کے اسیر کر چھڈیائی درد دے کے امیر کر چھڈیائی

تیری ناصر تے مہر بانی ایں اپنے دوردا فقیر کر چھڈیائی

————————–

تیری سونہہ اے حیاتی دے سکھاؤندا سارے ڈھب توں ایں

اساں رب نوں وی تدمنیاں کہ توں کہنا ایں رب توں ایں

ہے ایہہ وی ٹھیک خالق نے ایہہ کل مخلوق خلقی اے

جے سچ آکھاں تے اس تخلیق دا اصلی سبب توں ایں

————————–

خدائے پاک نے موسی نوں سی ڈنڈا عطا کیتا

تھانوں یا رسول اللہ ہے دل ٹھنڈا عطا کیتا

تساڈی ذات اس دنیا تے ای رحمت نہیں بلکہ

حشر نوں وی شفاعت واسطے جھنڈا عطا کیا

————————–

اوہدی سیرت بیاں کر ئیے جیویں دسدا قرآن ہووے

محبت نال جو لیندا اے ناں تازه ایمان ہووے

محمد مصطفے دی نعت  تد پھبدی ہے اے ناصر

کہ ہوون انبیاء سن دے خدا کر دا بیان ہووے

————————–

اوہدا لہجہ خوشبو اوه رشک گلاب اے سراج المنیر اے رسالت مآب اے

خدا بوليا او ہنوں ناصر بنا کے ناں تیرا جواب اے نہ میرا جواب اے

————————–

او ه بچپن توں لے کے جوان ہو یا مکے بڑے ویریاں بھاویں بکواس بکے

سدا جادو گر آکھیا جہناں ناصر اوہ وی اوہنوں جھوٹا تے نئیں آکھ سکے

————————–

ہے قرآن محبت دی مٹھی کہانی ہے معراج کی پچھو اس دی زبانی

محمد تے موسی نبی نے دونویں پر  کجا لن ترانی کجا آ اوجانی

————————–

زمانہ فدا ہویا تیری کشش تےچٹائی وچھا کے تو بیٹھا فرش تے

پر ہے عاشقان دا ایہ۔ ناصر عقیده . تیرا ڈنکہ وجدا اے رب دے عرش تے

————————–

تیرے باہجھ آ قا غریباں دی ڈھوئی نئیں تیری ہستی ورگی زمانے سے ہوئی نئیں

ہے روح الا میں وی ایہہ تسلیم کیتا تیرے ورگا سوہنا زمانے سے کوئی نئیں

ہتھ دیاں لکیراں دا فلسفہ

ادھر نے اٹھارہ ادھر نے اکیاسی  ختم ہو گئی تک کے میری اداسی

اٹھارہ نوں کیتا جمع جس گھڑی میں تے نکتے دی گل اک ایہہ پائی بڑی میں

اکیاسی تے اک اٹھ نوں جسدم ملایا  اٹھارہ اکیاسی دا ذوق اکو پایا

دو عالم د ے خالق تے ما لک دی سونہہ ایں اٹھارہ وی نوں ایں اکیاسی وی نوں ایں

دو عالم دے وچ روشنائی وی نوں دی محمد دے ناں دی دہائی وی نوں دی

جے ناصر توں سجھیں پیا جھمراں پاویں ترے ہتھ وے اتے محمد دا ناں ایں

ایہ سورج وانگ گل صاف اے کسے دی دال نئیں گلنی

حشر نوں مصطفی ساڈا وکیل ہویا تے آپ ہوسی

جنہے سرکار دی سنت دا دامن چھوڑ یا ناصر

اسانوں کیہ اوہ محشر وچ ذلیل ہویا تے آپ ہوسی

————————–

حیا دا ٹکہ وفا دا گہناں ادا  داٹھپا حضور نال اے

ایہ دکھاں سکھاں تے ملناں گلناں تے ہر بلپا حضور نال اے

قبر دے وچ وی حشر دے وچ وی ایہو ای کہہ کے فرشتے ٹر گئے

کہ موجاں مانو تساڈا سارا ایہ ٹہورٹپا حضور نال اے

————————–

میں نعت اہدی سنا نہیں سکدا کہ دریا قطرے اچ آ نہیں سکدا

زمانہ سارا وی چاہوے ناصر حضور ورگا وکھا نئیں سکدا

————————–

حسن کس نوں کہندے ادا کوئی نہ پچھدا

حیا کس دا ناں ایں وفا کوئی نہ پچھدا

جے تشریف آقالیائے نہ ہندے

اساں نوں تے ردی دے بھا کوئی نہ پچھدا

————————–

اسیں منگتے محمد دے مدینے دی گلی والے

صحابہ اہل بیت مصطفی، غوث جلی والے

اساڈے بخت وی ناصر بھلا کوئی ریس کر سکدا اے

اسیں مشہور ازلاں توں نبی والے کملی والے

————————–

خدا دا حرم وی محمددا در اےنہ مکے ایچ ڈر ناں مدینے چ ڈر اے

صرف جیہڑا مکے نوں جاندا اے سوچے کہ مکہ وی آخر محمددا گھر اے

————————–

لنگھ سکدے نیں لمحے تاریک مدینے چوں ہو جاندے نے حل نکتے باریک مدینے چوں

مینوں عشق نے دسیا اے ایمان وی کہندا اے ہر چیز توں ہے جنت نزدیک مدینے چوں

————————–

عطا ای عطا اے مدینے دی مٹی کرم دی ہوا اے مدینے دی مٹی

جتھوں ترا دل اے اٹھا تے کھا لے شفا ای شفا اے مدینے دی مٹی

————————–

بڑی ارجمندہے مدینے دی بستی عرش توں بلند اے مدینے دی بستی

مدینے دے کیوں گیت گاواں نہ ناصر خدانوں پسندا ےمدینے دی بستی

————————–

سوہنیا چن ستارے سارے گلشن پھل نظارے سارے

دریا اتے کنارے سارے کیہ جتے کیہ ہارے سارے

کیہ تارے منتارے سارے ہیرے موتی بھارے سارے

اچے محل منارے سارے ایہہ سب کٹھے کر کے آقا

تیرے ناں توں وارے سارے

سارا حسن حسین تمامی کل مکان مکین تمامی

روس انگلینڈ نے چین تمامی اگلے مذہب تے دین تمامی

ملکاں دے آئین تمای پجدے تے مسکین تمامی

سوہنے سوہنے سین تمامی جلوے رنگ لشکارے سارے

ترے ناں توں وارے سارے

————————–

سسی سوہنی ہیروی آقا ہر اک پیر فقیر وی آقا

راجے شاه وزیر وی آقا لوح و قلم تحریر و ی آقا

ہر صورت تصویر وی آقا  زلف دی ہر زنجیر وی آقا

اکھ تے اکھ دے نیروی آقا ہر اعلی جاگیر وی آقا

مہر و مہ مہ پارے سارے تیرے ناں توں وارے سارے

————————–

عہدے رتبے افر سارے اسود ورگے پتھر سارے

مہوش سوہنے دلبر سارے سب سلطان سکندر سارے

بہتر توں وی بہترسارے صحرا ذرے ساگر سارے

كل دفینے  جو ہر سارے مرکز مہبط مصدر سارے

زم زم آب کوثر سارے مکتب اتے ادارے سارے.

تیرے ناں توں وارے سارے

————————–

پائل پاوندے مور کبوتر کا ہکشاں تے جھلمل اختر

کلیاں بنگلے محل تے  دفتر عرش فرش تے سارے امنبر

نیلم رکن یمانی مرمر ولی او تاد ابدال قلندر

سب کلیسے گرجے مندر سارے واعظ علم تے منبر

لے کے رنگ نیارے سارے ترے ناں توں وارے سارے

————————–

ظاہر باطن اول آخر پاک پوتر صاف تے طاہر

ادب ادیب تے غزلاں شاعرحکمت دولت سحر تے ساحر

سائنس طب جراح دے ماہر جنگل شہر پہاڑ تے طائر

جو پوشیدہ جو کچھ ظاہر ناصر ورگے لکھاں ناصر

صومے  جھرنے چشمے سارے تیرے ناں توں وارے سارے

————————–

کوئی مصطفی بن کے آوے تے مناں زمین تے چن لاه وکھاوے تے مناں

کوئی مغرب چوں سورج چڑھاوے تے مناں یا پتھراں نوں کلمہ پڑھاوے تے مناں

کوئی ہے جو ہنیرے نوں لا دیوے گھٹے کوئی ہے جس دے آکھن تے گوہ بول اٹھے

کوئی ہے دشنماں لئی کرے جو دعاواں کوئی ہے جیہڑا دهپ چوں اگا دیے چھاواں

کوئی ہے ٹال چھڈے جو سرتوں بلاواں کوئی ہے جیہڑا آکھے میں آ بخشواواں

کوئی ہے جس دے قدماں اچ ہووےخزینہ  بنا دیوے یثرب نوں آ کے مدینہ

جو سکیاں کھجوراں اگا دے اوہ کون ایں جو کعبے نوں کعبہ بناوے اوہ کون ایں

جو کھا کے زخم مسکراوے اوہ کون ایں جو قطرے چوں دریا وگاوے اوہ کون ایں

کوئی ہے جیہڑا پل  ایچ خدا کول جاوے کوئی ہے جو پنجاواں دیاں پنج پڑھاوے

کوئی ہے جس دا ہووے عمر وی بھکاری کوئی ہے لاوے عثمان جہدے نال یاری

کوئی ہے جس دی براق ہووے سواری کوئی ہے جس دے ناں وچ وی ہووے خماری

کوئی ہے جس دے ناں دا کرے جگ وظیفہ کوئی ہے جس دا صدیق ہونے خلیفہ

کوئی ہے جس دی قرآن تقریر ہووے کوئی ہے جس دی اخلاق شمشیر ہووے

کوئی ہے جس دی یاداں اچ تاثیر ہووے کوئی ہے دوہترا جس دا شبیر ہووے

اوہ کون ایں جہدے گھر دا رحمت وی جی اے علی اے بھرا فاطمہ جس دی دھی اے

کوئی ہے جس دی مولا کوئی گل نہ موڑے کوئی ہے جیہڑا ٹٹیاں دلاں تائیں جوڑے

کوئی ہے جس دا نعره وی زنجیر توڑے کوئی ہے جیہڑا رب کول پہنچا کے چھوڑے

متفقہ ناصر ایہہ سب دی صدا اے اوہ ہستی فقط سید الانبیاء اے

————————–

غیر دی جان سان وی کڈھ دے میں چوں میں دا مان وی کڈھ دے

سوہنیا نظر کرم دی کر کے بختاں وچوں کان وی کڈھ دے

————————–

سوہنا جس دم کرم کریسی بخشے  ون پونے جاسن

سوہنے دا دیدار کریسن اکھ دے بھر دے چھنے جاسن

جو بن تے جد رحمت آئی راہنی مول کمی نہ کائی

ناصر جہے وی لانگڑا کر کے جنت الے بھنے جاسن

————————–

سوہنا آکھسی اللہ بھانے مل لو جنت وچ ٹکانے

میرے ہندیاں عیشاں لٹو میں جاناں تے اللہ جانے

نظم موت

جس دم بنده فوت ہو جاندا ساڈےلئي. میت کہلاندا

پچھلے رو رو دین دوہائی پے گی محشر تیک جدائی

: بھین کہوے سن میریا ویرا کی رہ گئی اوہ ہمشیرا

ویر کہوے ہن ٹٹیاں باہواں ہن میں ربا کدھر جاواں

پتر کہن یتیم ہو چلے رہ گئے دنیا دے وچ کلے

دهياں کہندیاں میریا ربا ہن نئیں سانوں لبھناں ربا

بیوی وی سربنھ کھلو گئی میں تے اج توں بیوہ ہوگئی

حیرت دا بت بن گئے سارے رشتہ دار تے سجن پیارے

بولے تھوڑی دیر نوں آؤ اینوں پھٹے اتے پاؤ

ایہہ سی ساڈے هان داہانی  لے آؤ کوسہ کر کے پانی

پیار دے نال نواوو اینوں سوہنا کفن پواوو اینوں

کسے دوکان تے دوڑ کے جاؤ اہدے لئی خوشبو منگواؤ

کلمے بول سنا کے چلو موہڈیاں اتے چا کے چلو

میں پچھیا اک دانے کولوں آقا ہے دیوانے کولوں

ایہہ یاراں دی یاری کیویں ایں اینی تیاری خاص تیاری کیوں ایں

بول کے اس مینوں سمجھایا اینوں ماہی کول بلایا

جس ویلے کوئی سفر تے جاندا کپڑے نویں ضرور ہے پاندا

عطر تے خوشبو وی منگواندا اپنے کپڑیاں اتے لاؤندا

اہدی پہلی قبر اچ رات اے نال حضور دے ہونی بات اے

مر کے پوہنچیا جس دے کول اے ایدا نبی اے رب دا ڈھول اے

ناصرگج کے جانا حق اے اوتھے سج کے جانا حق اے

اوہدا بیڑا پار ہونا ایں اینوں اج دیدار ہونا ایں

————————–

حسین توں ایں جمیل توں ایں حشر نوں ساڈا وکیل توں ایں

خدا نوں منناں پیا اے ناصرخدا دی ایسی دلیل توں ایں

————————–

سانوں مول کمی ناں رہی اے ساڈا سب کچھ سوہنے لئی اے

ناصر جیوے ساڈا مدنی ساڈی جنت وٹ تے پی اے

————————–

موہڈھے رکھ کے ٹر جاواں میں            ربا بس اک جلی دے دے

ہر شے ناصر کولوں لے لے  صرف مدینے کلی دے دے

————————–

اساڈے عشق دی بیڑی نوں طوفاں روہڑ نئیں سکدے

اساڈا مونہہ ایں طیبہ ول تے دشمن موڑ نئیں سکدے

جم چوں جان جا سکدی اے اے ناصر پر اک گل اے

اسیں دنیا نوں چھڈ داں گے مدینہ چھوڑ نئیں سکدے

————————–

جلالت کمے وچ ویکھی مدینے رحمتاں ڈٹھیاں

حرم وی شاناں والے دا مد ینہ شاناں والے دا

جے مکہ شہر مکہ اے مدینہ وی مدینہ ایں

کہ مکہ حمداں والے دا: مدینہ نعتاں والے دا

————————–

ہے مکے وچ خدا وسدا مدینے وچ خدائی اے

خدا دے تیک پوہنچن لئی مدینہ راہنمائی اے

بڑی عزت ہے مکے دی بڑی عظمت مدینے دی

کہ مکے کبریائی اے مدینے مصطفائی اے

من موہ لین دے لئی من موہنا بنیاں ایں   ناز اداواں دے لئی سوہنا بنیاں ایں

عاشق نوں نہیں سجدے ہاسے ناصر شاه           عاشق دے لئی رونا دھونا بنیاں ایں

————————–

ای عشق اے اینوں گل دا پھندہ نہ سمجھیں محبت دے سودے نوں چندہ نہ سمجھیں

نبی دا غلام ہووے جیسا وی ہووے کر یں احترام اوہنوں گنده : سمجھیں

————————–

خدا توں سوا توں وی کہہ دے بجا اے اوہنوں اپنے ورگا توں بندہ نہ سمجھیں

توں لکھ نعت ناصر عبادت سمجھ کے کدی اس عبادت نوں دهنده نہ سمجھیں

————————–

بھن اہدی وی ٹیک چھڈیوے جاہڑ ملکھ  تے نیک چھڈ یو ے

لبھ جاوے گستاخ جے ناصر اوہدا تالو سیک چھڈیوے

————————–

ہتھ وچ سوہنیا کا سہ دے دے         ذوق وی اچھا خاصہ دے دے

دے دے اپنے درد وچوں حصہ تولہ ناں ہی ماسہ دے دے

اکھ نوں رون دی جاچ سکھا دے میں نئیں کہندا ہاسہ دے دے

————————–

اوہنوں جے تڑپانا آوندا اےسانوں وی کرلاؤنا آؤندا اے

ناصر ہنے منا لینے آں . سانوں یار مناونا آوندا اے

غیراں دے لئی دل دے بوہے ڈھو چھڈے نیں

آجا سوہنیا کھوہ نیناں دے جو چھڈے نیں

بن جاون گے بوٹے ناصر انشاء الله

دل دھرتی تے اکھ دے اتھرو بو چھڈے نیں

————————–

قرار دے دے آیا بے قرار تیرے کول اے

اکھ میرے کول اے دیدار تیرے کول اے

باغ تیرے پیار را میں سینے وچ لایا اے

ہن ایس باغ دی بہار تیرے کول اے

————————–

ہوناں ہکا بکا بھائیا         پیرٹکاویں پکا بھایا

توں تے چھج نوں رونا ایں ناصر           عشق نئیں چھڈ دا پھکا بھایا

————————–

منہ کیوں مکھیاں نال بھر ینا ایں کیوں دوزخ نوں دعوت دینا ایں

منہ هئی جیویں فٹے منہ ایں مرے ڈھول دی ریس کرینا ایں

————————–

جیویں چاہنا ایں یار منا لے پہلے من وچ جھاتی پا لے

ناصر ماہی من جاوے گا  اکھ نوں رون دی جاچ سکھا لے

————————–

درد ہووے تے گل بن دی اے اکھ چووے تے گل بن دی اے

ناصر اکھ دا فرض نئیں کھلا دل رووے تے گل بن دی اے

————————–

دوزخ دے وچ مٹی چٹسیں ان جاسیں مڑکدی نہ ہٹسیں

ویکھ کے عاشق جنت جاندےدوزخ دے وچ رالو سٹسیں

————————–

لنگر اساں پکائی رکھنا ایں ختم شریف دوائی رکھنا ایں

تینوں ملاں ساری زندگی ایویں ای جھرکائی رکھنا ایں

————————–

ڈانگاں دے گز لے کے پاگل رحمت را بر میچ دے پئے نیں

آج کل دے کجھ بندے ناصر ناں سرکار داویچ دے پئے نیں

————————–

اک نویں باری گھسری اے اک نویں شیطانی اسری اے

انج دین ایہہ ظالم کھا جاندے جیویں کنک نوں کھاندی سسری اے

————————–

جدوں مسیت اچ بہہ جاندے نیں کیہ تبلیغی کہہ جاندے نیں

ہور تے کجھ نیں کہندے ظالم. دو تن بندے لے جاندے نیں

————————–

چکر جیہا چلا لیندے نیں گلاں وچ پھنسا لیندے نیں

چندہ منگدے نیں تبلیغی کجھ بندے کھسکا لیندے نیں

————————–

ربا انج وی کرم توں کر دوں اینی طاقت پا جاندا میں

شہر مدینہ دل وچ لے کے پاکستان اچ آجاندا میں

گھر گھر پھر اعلان میں کرداآؤ نور خزینہ ویکھو

ویزےدی ہن لوڑنئیں کوئی رج رج شہر مدینہ دیکھو

————————–

لٹ دا  فیض خزینے جا توں چڑھدا پیار دے زینے جا توں

ناصر عشق نوں راہبر من لے سدها تیر مدینے جا توں

————————–

بخشش تیرے بوہے اتے آن مبارک دیندی پئی اے

ہو جا توں سرکاردا تیراجنت رستہ ویہند ی پئی اے

————————–

انشاء اللہ آپ دا کہنا پورا جانی ہو جائے گا

رب چاہیا تے رات دا چہرہ رات دی رانی ہو جائے گا

سوہنے جد کہنا ایں ناصر مرے خادم ساڑی جانا ایں

ایسے گل نوں سن کے دوزخ پانی پانی ہو جائے گا

————————–

منگتے بچھا رہے ہیں قرینے سے جھولیاں سیراب کر رہے ہیں خزینے سے جھولیاں

ناصر در کریم کے منگتوں کی خیر ہو بھر بھر کے لا ر ہے ہیں مدینے سے جھولیاں

————————–

زندگی کی ادا کو مان لیا نعت کہہ لی ثنا کو مان لیا

جس نے مانا حضور کو ناصراس نے اپنے خدا کو مان لیا

————————–

مکے سے جو کوئے شہ ابرارنہیں آتا گویا کہ شفا لینے کو بیمار نہیں آتا

سرکار دو عالم سے جسے پیار نہیں آتااس شخص پر الله کو بھی پیارنہیں آتا

ٹیگز

• رباعیات
• قطعات
• نعت